Dirk Lotgerink en Chiron Rengers zijn een leven lang NEC-supporter. In de rubriek Tikkie-Takka schrijven ze elkaar over alles wat met rood-groen-zwart te maken heeft.   

Nijmegen, 06-03-2025  

Op het terras van een Nijmeegs café pakken twee mannen de laatste zonnestralen mee. Het zijn Chiron en Dirk. Ze vieren dat ze elkaar honderd keer een brief hebben gestuurd. De zon in maart verdwijnt sneller dan gehoopt, dus drinken ze alsof het vergaan van schaduw de Apocalyps inluidt. Maar bier is bier en kosten zijn op de zaak. Wanneer het gezelschap zich naar binnen verplaatst schuift een vriend aan. J. Hij leest TikkieTakka, is officieus onze redacteur maar bovenal een vriend. “M’n pa is deze week overleden”, valt hij met de deur in huis, “maar het is goed zo. Zullen we het dus meteen maar weer over voetballen hebben? Voetbal is de lijn waarlangs het leven zich afspeelt.” Het gesprek is inmiddels te verstaan voor de rest van de kroeg.  

Twee andere mannen komen er ook bij zitten. “Nou, zeg het dan maar”, roept Cas meteen, die kort daarvoor aan de jonge barmeisjes heeft uitgelegd dat hij de ware eindredacteur is van deze bende. “Mark van Bommel, ja of nee?” Samen met Fred Rutten is de voormalig international gesignaleerd in het dierenpark van Marcel Boekhoorn. “Het zou een stunt zijn”, zegt Chiron, “Die man is tweede geworden van Nederland en maakte Antwerpen na 70 jaar weer kampioen”, vervolgt hij. “Dan heb je toch een topkandidaat?!” Even is het stil. Nieuw bier, hamburgers, schnitzels en friet vullen de tafel. “Maar past hij wel bij NEC?” vraagt Dirk. “Als je wil bouwen aan een topclub, heb je mentoren nodig die de juiste mensen op de juiste plaats krijgen. Zou hij de leider zijn die we nodig hebben?”  “In Fred we trust”, zegt Ties, die er als laatste bij is gekomen en hoofdredacteur is van ForzaNEC. “Rutten bepaalt toch al jaren ons beleid op de achtergrond?” Weer klinken er glazen. “Op de vader van J., op de 100e TikkieTakka, op de lezers en op de rekening van deze tafel”. Gelach.  

“En op het stuk chagrijn dat de deur steeds open laat staan”, vult Dirk aan. “Die grap gaat ons miljoenenpubliek niet begrijpen”, zegt Chiron. “Onderschat de lezer nooit, maar leg in de volgende brief anders uit hoe het zit met mentale weerbaarheid, de generatiekloof en gevoelig barpersoneel?” Dan wordt het Cas te veel. “Jongens, bedankt hoor. 100 keer de zin én onzin van het leven weten te verbinden met NEC. En ik zwoeg al maanden op een column die overal over mag gaan”. “Ik kijk uit naar je volgende Tikkie, Chi”, zegt Dirk als hij opstaat om afscheid te nemen. “Maar jij mag ook schrijven, Cas!”