Met de afwezigheid van Philippe Sandler is Brayann Pereira (22) de verdediger die het langst bij NEC speelt. De Franse rechtsback staat onder Dick Schreuder op een andere positie dan de voorgaande seizoenen en mocht in de laatste week van de transferperiode een landgenoot verwelkomen. “Ik probeer zijn grote broer te zijn.”
In de Jarda Podcast vertelde directeur spelerszaken Carlos Aalbers dat de verdedigers van NEC volgens hem de lastigste taak hebben in het systeem van Schreuder. Pereira moet lachen als hij dit hoort, maar ontkent dit zeker niet in gesprek met ForzaNEC. “Elke positie heeft zijn moeilijkheden vind ik. We moeten namelijk constant drukzetten, de hele tijd. Dat is lastig voor iedereen. In de verdediging moeten we veel doen. We moeten goed dekken en drukzetten, maar ook uitkijken in onze rug. Ook is het handig als we goed aan de bal zijn voor de aanval, want dat is ook erg belangrijk. We hebben veel dingen om te doen, maar het belangrijkste is dat we plezier hebben op het veld. Dat heb ik zeker!”
Tekst gaat verder onder de link.
Het systeem is soms dus nog wel wat wennen. “Het is wel anders. Eerst was ik echt een back en nu sta ik toch iets meer aan de binnenkant. In situaties dat ik nu de bal krijg, kunnen tegenstanders mij meer onder druk zetten. De trainer kwam met zijn filosofie en daar pas ik me op aan. Ik ben een speler die graag naar voren gaat en in de één tegen één speel. Dat is aan de binnenkant wat lastiger. Als ik dan de bal verlies is het gelijk een doelpunt. Ik denk dat ik zo wel een betere speler word.”
“Ik mag van de trainer alsnog veel naar voren gaan, dan moet de rest voor mij inspringen en helpen. Dan kan ik aanvallen. In deze positie heb ik langere runs, want ik mag helemaal naar voren, maar ik moet ook helemaal terug. Dat probeer ik te doen.”
Nieuwelingen
In de laatste week van de transferperiode kwamen er nog enkele verdedigers naar Nijmegen. Hoewel dat de concurrentiestrijd natuurlijk vergroot, is Pereira daar blij mee. “We hadden echt nieuwe verdedigers nodig en het zijn allemaal goede spelers. Om te spelen, moet je vechten. We hebben allemaal onze eigen kwaliteiten, anders speel je niet bij NEC. Nu is de keuze aan de trainer, wat hij het beste vindt voor het team.”
Ook werd er met middenvelder Noé Lebreton een landgenoot van Pereira aangetrokken. Daar plukken beide heren de vruchten van. “Ik probeer hem te helpen, want zo’n overstap maken is niet makkelijk. Vooral met de taal is het lastig, want hij spreekt geen Engels. Ik probeer zijn grote broer te zijn hier haha. Soms gaan we naar de stad en eten we wat samen. Ik kende hem al een beetje voordat hij kwam, omdat we dezelfde zaakwaarnemer hebben.” Eerder was Sontje Hansen nog de grote vriend van Pereira in de selectie. “Die hielp mij dan weer omdat hij in het Nederlands praatte met de rest.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Voor de interlandperiode was Pereira nog hoofdrolspeler tegen Fortuna Sittard. Er werd een handsbal geconstateerd bij de Fransman, waardoor de bal op de stip ging. “Voor mij was het geen penalty. Ik raakte de bal niet met mijn hand, maar met de borst. Ze gaven toch een strafschop, dus daar kunnen we niks meer aan doen. Het was echt ongelukkig, maar dat is ook voetbal.”
Tekst gaat verder onder de link.
Nu komt met PSV de landskampioen naar Nijmegen. “We moeten goed gefocust en scherp zijn. PSV heeft goede spelers en gaat Champions League spelen. De filosofie zal niet anders dan anders zijn. We gaan drukzetten en proberen de wedstrijd te winnen”, besluit Pereira.
Foto: Rob Koppers
