In de rubriek NEC goes international worden de archieven afgestoft op zoek naar bijzondere NEC- profvoetballers uit een bepaald land. Dit keer Zweden. Zweedse voetballers zijn populair in Nederland; NEC heeft er acht gehad. Ken je ze allemaal? In dit eerste deel lees je over vier van hen.

De eerste naam zal niet meteen bij veel NEC-ers een bel doen rinkelen: Admir Bajrovic. De jongeling kwam in 2012 al op 17-jarige leeftijd naar Nijmegen en speelde de eerste twee seizoenen in de jeugd. Een ernstige kruisbandblessure verstoorde zijn ontwikkeling. In het seizoen 2014/15 kwam hij tot twee invalbeurten: één keer voor de beker uit tegen AZ en één keer in de competitie uit bij FC Eindhoven. Na dat seizoen eindigde zijn contract en het werd niet verlengd. In de Goffert hebben we hem dus niet zien spelen.

De aanvaller met Bosnische roots begon toen aan een zwerftocht door Europa die hem bracht in Zweden, Noorwegen, Griekenland, Roemenië en Albanië, met nog een uitstapje naar Thailand. Het meest succesvol was hij op het tweede profniveau van Griekenland bij PAE Chania op Kreta. In 29 competitiewedstrijden was hij goed voor zeventien doelpunten. Scoren kon hij dus wel.

International bij Zweden én Guinee

Mikael Dyrestam werd op 10 december 1991 geboren in Zweden met een Zweedse vader en een moeder uit Guinee. Na in Zweden bij IFK Göteborg en in Noorwegen bij Aalesunds FK te hebben gespeeld kwam hij in de winterstop van het seizoen 2015/16 naar NEC en tekende een contract voor anderhalf jaar. NEC zat krap in de centrale verdedigers omdat Rens van Eijden naar Spartak Moskou zou vertrekken; dit ging later niet door. NEC had ook Dario Dumic gehaald en die speelde over het algemeen met Van Eijden of Wojciech Golla als centrale verdedigingsduo. Pas na de zomer van 2016 toen Van Eijden naar AZ was vertrokken kon de lange en sterke Zweedse centrale verdediger regelmatig basisspeler zijn. Dyrestam, die ook als rechtsback uit de voeten kon, kwam in dat seizoen 2016/17 in totaal tot zeventien competitie optredens. NEC degradeerde dat jaar en de optie voor nog een jaar in het contract van de Zweed werd niet door NEC gelicht.

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

Zoals zo vele profvoetballers begon hij aan een zwerftocht die hem o.a. in Zweden, Noorwegen, België, Saoedi-Arabië en Griekenland bracht. In 2012 speelde hij twee interlands voor Zweden maar daar bleef het bij qua optredens voor zijn geboorteland. Omdat dit oefeninterlands waren stond de deur op een kier om verder te gaan als Guinees international wat hij vanaf 2019 ook deed en inmiddels is hij tot negen interlands gekomen.

Dyrestam scoorde éénmaal voor NEC, en dat was in de thuiswedstrijd tegen FC Twente op 26 november 2016 die met 3-2 gewonnen werd. Helaas voor Dyrestam was het een eigen doelpunt…

Flegmatiek

Een geheel andere speler dan Dyrestam was Erton Fejzullahu. Geboren in Kosovo ging hij op vierjarige leeftijd met zijn ouders naar Zweden waar hij werd opgeleid bij Mjällby AIF. In het seizoen 2008/09 scoorde de Zweedse jeugdinternational 17 keer in 39 wedstrijden en NEC bood hem een vierjarig contract aan.

In Nijmegen kon Fejzullahu de verwachtingen helaas niet waarmaken. Hoewel hij in zijn debuutseizoen nog tot 29 optredens kwam met drie doelpunten, ging het daarna bergafwaarts voor de vleugelaanvaller. Voetballen kon hij zeker, maar fysiek was hij in die jaren niet heel sterk en als een paar acties mislukten knakte het zelfvertrouwen bij hem. Na een minder half jaar in het seizoen 2010/11 werd hij eerst aan Randers FC in Denemarken verhuurd en daarna aan zijn oude club Mjällby AIF.

Zijn contract bij NEC werd ontbonden in 2012 en Fejzullahu zette zijn carriére voort in Zweden, en later in China, Noorwegen, weer Zweden en uiteindelijk in Litouwen. Net als Dyrestam had Fejzullahu twee paspoorten, in dit geval naast het Zweedse ook die van Kosovo. Voor beide landen speelde hij interlands.

Kijk hier, vanaf minuut 8.26, naar het laatste officiële doelpunt dat Fejzullahu maakte in Nijmeegse dienst: de 0-2 in blessuretijd uit bij FC Groningen op 23 november 2009, waardoor NEC verder mocht in de KNVB Beker. Tekst gaat verder onder de video.

Europa League

We eindigen met een doelman: Karl-Johan (Kalle) Johnsson. Hij speelde bij Halmstads BK en was jeugdinternational voor Zweden toen NEC hem in januari 2013 naar Nijmegen haalde. Dat voorjaar bleef het bij één invalbeurt, maar toen Gábor Babos stopte werd Johnsson na de zomer de vaste eerste doelman van NEC. Het seizoen begon dramatisch met dikke thuisnederlagen tegen FC Groningen en PEC Zwolle. Even later werd Alex Pastoor ontslagen. Geen gespreid bedje voor een jonge doelverdediger die voor het eerst buiten zijn geboorteland moet zien te overleven. Hoewel duidelijk te zien was Johnsson talent had en zeker ook goede wedstrijden keepte, deelde hij uiteindelijk ook in de malaise. De opvolger van Pastoor, Anton Janssen, verving in maart Johnsson voor de ervaren Dennis Gentenaar. Het maakte niet veel uit, NEC bleef verliezen en toen Gentenaar geblesseerd raakte maakte Johnsson het seizoen alsnog af. Helaas voor iedereen kon ook hij degradatie niet voorkomen.

Na de degradatie vertrok hij naar Randers FC in Denemarken en speelde later ook nog in Frankrijk bij EA Giuingamp, Girondins de Bordeaux en Racing Club de Strasbourg. Tussendoor keepte hij weer in Denemarken, ditmaal bij FC Kopenhagen . Op 10 augustus 2020 blonk hij uit met dertien reddingen in de uitgestelde kwartfinale van de Europa League tegen Manchester United. Johnsson kwam tot negen A-interlands voor Zweden, maar is sinds 2021 niet meer opgeroepen.

Foto: Rob Koppers