Zaterdagavond ontmoet NEC het Roda van Harm van Veldhoven. Na een bewogen seizoen waarop degradatie op het nippertje werd afgewend stevenen de Limburgers af op een nette positie in het rechterrijtje van de Eredivisie.
Met 29 punten uit 26 wedstrijden staat Roda JC drie punten voor op NEC. Een knappe prestatie nadat alles afgelopen zomer uit elkaar leek te vallen. Er was (en is) een fiks financieel tekort, met Cissé en Meeuwis vertrokken de beste spelers en uitzicht op betere tijden leek er niet. Met nagenoeg dezelfde selectie presteren de Koempels dit jaar aanmerkelijk beter. Met Mads Junker werd een spits aangetrokken die bij Vitesse gewogen was en te licht werd bevonden. Inmiddels heeft Junker al wel 11 goals gemaakt. Waar de ene Deen een succes bleek, was de ander dat niet. Morten Skoubo, bij Utrecht door de mand gevallen, lijkt ook in Limburg zijn draai niet te vinden.
Wie er wél op het veld staan is uiteraard aanmerkelijk belangrijker. Na jaren van twijfel is Bram Castro definitief naar de bank verwezen. Met de jonge Pool Tyton bleek er al jaren een redelijke vervanger in huis te zijn. Achterin spelen De Fauw en Kah vrijwel altijd en heeft de komts van Arnold Kruiswijk de ploeg meer mogelijkheden gegeven. Op links is Marcel de Jong een zekerheidje, ook nu hij zijn aflopende contract niet wil verlengen. Waarschijnlijk vertrekt hij transfervrij naar de buren van Allemania Aachen. Op het middenveld heeft talent Sutchuin een plaats veroverd, samen met de geboren Nijmegenaar Willem Janssen, Bodor en Ruud Vormer. Die laatste is echter geschorst door het neerhalen van een doorgebroken Feyenoorder afgelopen weekend. Voorin staat naast Mads Junker (eveneens in bezit van een aflopend contract) Anouar Hadouir. De spelmaker verdedigt nauwelijks mee, heeft zijn karakter tegen maar is voor een ploeg als Roda een onmisbare schakel.
In Nijmegen zijn er nauwelijks sleutelspelers te ontdekken. Het collectief is bij Vloet een toverwoord geworden. Helaas heeft dit ook zijn effect op de spelers die het verschil kunnen maken. De voorwaartsen bij NEC hebben nog geen van allen echt weten te imponeren dit seizoen. Tegen FC Utrecht wist alleen invaller Worm een voet aan de grond te krijgen en werden Burgzorg en Vleminckx in Voetbal International zelfs beoordeeld met een 3. Met een schuin ook moet er dan ook naar volgend seizoen worden gekeken wanneer hopelijk Lasse Schöne fit is, John Goossens zijn draai vindt en er wellicht mogelijkheden zijn voor versterking op de (aanvallende) flanken. Wie de voorkeur aanstaande zaterdag krijgen is nog niet duidelijk. Dat er gewonnen moet worden is dat wel. Waar doorgaans 34 punten genoeg zijn voor lijfsbehoud zonder nacompetitie leert een makkelijke rekensom dat er nog zes punten nodig zijn. En hoe kun je die stap beter zetten dan door een directe concurrent de voet dwars te zetten?