Dirk Lotgerink en Chiron Rengers zijn een leven lang NEC-supporter. In de rubriek Tikkie-Takka schrijven ze elkaar over alles wat met rood-groen-zwart te maken heeft.
Drunen, 11 december 2024
Hola Dirk,
Vorige keer schreef je me over Robin Roefs en hoe fouten maken in alle facetten bij voetbal hoort. Nu kan ik de exacte quote niet meer vinden, maar ik ben in ieder geval Frank Heinen schatplichtig. Heinen, geboren verhalenverteller, schreef in een van zijn vele columns over waarom voetbalsupporters datgene wat nieuw is altijd beter vinden. Helaas moet ik parafraseren want vergeleken met Heinen rommelen wij natuurlijk maar wat in de literaire marge.
“Voetballers die nieuw zijn, hebben ons nog niet eerder teleurgesteld.” Dat was de strekking van zijn verhaal. Het was voor mij een openbaring, Dirk. Het verandert je kijk op voetbal in het algemeen en supporterschap in het bijzonder. Let komende transferperiodes maar eens op. Als supporters hun favoriete opstelling maken, staan de nieuwelingen er altijd in. Of ze nu van Jong Ajax komen, alleen op zand hebben gespeeld in de Mongoolse Gobi-woestijn of net hun debuut hebben gemaakt in een onbeduidend voetballand onder de evenaar: ze worden direct de basis ingeschreven.
Het zet vraagtekens bij fans die hun voorkeur uitspreken voor eigen jongens, liefst ‘uut Nimwegen’ en al jaren actief in de jeugdopleiding. Spelers als Van Rooij, Proper en El Karouani kregen de tijd in de KKD om fouten te maken en groeiden uit tot bovengemiddelde Eredivisie-voetballers. Maar ik kan na 30 jaar seizoenkaart de uitgefloten jeugdspelers ook niet op één hand tellen. Of neem Jasper Cillessen als voorbeeld! Als Ajacied was ‘ie irritant, bij Barcelona waren we trots en terug in de Goffert hing er ook een zweem van sluimerende teleurstelling om hem heen, want: ook Jasper Cillessen was een mens en maakte weleens een foutje. Eenmaal vertrokken (en om bij Heinen te blijven: niet meer in staat om ons teleur te stellen) is Cillessen weer een van ons en misschien wel de beste keeper ooit.
Ik hoop dat supporters hierover nadenken bij het volgende gemompel als Roefs in hun ogen wat te lang wacht met het uittrappen van een bal, of als Bram Nuytinck, naast rots in de branding, ook een mens in het lichaam van een profvoetballer blijkt te zijn. Jongens uit onze opleiding en/of spelers die terugkeren hebben meer NEC-bloed dan je van elk andere clubhopper mag verwachten.
Heb jij de Romano al in de huiskamer staan?
Houje,
Chiron