Dirk Lotgerink en Chiron Rengers zijn een leven lang NEC-supporter. In de rubriek Tikkie-Takka schrijven ze elkaar over alles wat met rood-groen-zwart te maken heeft. 

Ergens voorbij Koblenz, 07-08-2024 

Hej Chiron, 

Vannacht werd ik wakker naast Andy Houtkamp. De commentator van de NOS die binnenkort afzwaait, schreeuwde me wakker tijdens een tropennacht. “Oooh, oooh!”, klinkt het extatisch. ‘Zo’n mooie! Jonathan Okita, buitenkant rechts.” De telefoon gebruikt het radiocommentaar van NAC-NEC als wekker. Ik zit meteen rechtop. In plaats van de beste radiostem aller tijden weg te sluimeren, loop ik met de telefoon in mijn hand naar het koffiezetapparaat. ‘Alles van NEC loopt het veld op. De reservekeeper zie ik daar, maar wat een geweldige goal’, gaat Houtkamp verder. Met een glimlach serveer ik mezelf een dubbele espresso en lees ik het laatste nieuws op de site die onze columns plaatst. ‘NEC versterkt zich met multifunctionele Griek Darelas’. Zou oud-NEC’ er Andreas Gliatis blij zijn dat er weer iemand uit Hellas ons rood-groen-zwarte shirt draagt? Ik neem aan dat het restaurant van de aanvaller uit de jaren ’90 ter overweging is genomen om dit talent te presenteren?! Achter de bar van het Griekse instituut in de Bloemerstraat hangen foto’s en nog veel meer NEC-spullen. Bovendien spreekt de eigenaar plat Nimweegs, dus waarom hebben ze daar geen tafel-voor-twee plus sponsorbordje neergezet? Contractje tekenen, handje-aan-Carlos-foto, vorkje in de Gyros en klaar is de city/clubmarketing. Maar belangrijker: denk jij dat Darelas kans maakt op een basisplaats? Hij heeft geen indrukwekkend trackrecord en is best jong (20), maar dat is Kodai Sano ook en die uiterst sympathieke Japanner bezorgt ons dit jaar Europees voetbal, let maar op.  

Ik ben benieuwd wat deze nieuwste exoot a.k.a. aanvallende duizendpoot gaat doen, en ook wat jij van hem denkt. Jij had liever een klinkende naam en doelpuntengarantie gekocht, toch? “Iedereen is dood en doodziek hier, maar ik heb genoten en NEC gaat naar de Eredivisie”, beëindigt Andy Houtkamp zijn kroniek van een aangekondigde promotie. Ik stop de telefoon in mijn broekzak, gooi een zware backpack over mijn schouders en loop in het donker naar buiten. Op de doodstille straat staat m’n vader voor een volgepakte auto. “Goedemorgen mijn zoon”, groet hij alsof het niet fucking 5 uur ’s ochtends is. “We gaan op vakantie, ga je mee?” Ik stap in en besluit de thuiswedstrijd tegen de tukkers aan me voorbij te laten gaan. Ben je nu van je à propos, Chiron, of mis je dit seizoen ook nog hier en daar een vakantiewedstrijd? 

Tot gauw, forza en hup, 

Dirk