Dirk Lotgerink en Chiron Rengers zijn een leven lang NEC-supporter. In de rubriek Tikkie-Takka schrijven ze elkaar over alles wat met rood-groen-zwart te maken heeft.

Nijmegen, 10-04-2024

Hej Chiron,

0-3,0-3,0-3! Sorry, ik moet nog bijkomen van de ‘eeuwige overwinning’ (vrij naar ‘la victoria Siempre”, van Ché Guevara). Het volksfeest voor de Goffert leek op de samenkomst na de promotie, vond je niet? Wat een spontane uitbarsting van euforie. Of zoals de commentator in 2003 zei: ‘een orgastische vreugde’. Helaas was ik er niet bij, ik zat ien de vrimde. Komt ook omdat ik me sinds een paar jaar nauwelijks meer druk wil maken om die geel-zwarte ellende. Ik wilde er zo min mogelijk mee te maken hebben en had me ook voorgenomen om in deze rubriek zo weinig mogelijk woorden vuil te maken aan Vites. Maar ja, soms ontkom je er niet aan. Zeker niet aan als ze doodgaan. Jij vindt dat toch ook alleen maar mooi? Niet alleen hullie sportieve malaise en naderende degradatie, maar ook het, inshallah, faillissement en bijhorende verdwijning. Een enkele keer hoor ik: ‘Maar dan moet je de derby missen’ haha! Ik begrijp die mensen niet. 

Ze zullen in ieder geval nooit de frustratie hebben gevoeld van een buurman die – geheel onterecht – bijna drie decennia sportief boven ons heeft gestaan. Dat laatste maakte me trouwens niets uit. Mijn haat voor die club begon bij Karel Aalbers, eind jaren 90. Net toen ik ongeneeslijk fan werd van NEC en in de oude Goffert verliefd werd op onze driekleur, kwam die flapdrol van een voorzitter de boel even regelen. ‘Gelderland is te klein voor drie eredivisieclubs’, zei hij. Nou, vervolgens heeft hij een theater uit de grond gestampt waar Snollebollekes en Marco Borsato trots op zijn, maar volgens mij geen enkele supporter van die afvalhoop. Ik denk nooit dat ze daar ooit echt blij mee zijn geweest. Wat er na Aalbers gebeurde hoef ik niet meer te vertellen, toch? Waarom konden zij zoveel geld lenen, in zee gaan met criminelen en dubieuze sponsorovereenkomsten afsluiten? 

Nu is het klaar, hoop ik. Hoeven wij het er ook niet meer over te hebben. Kunnen wij ons focussen op de bekerfinale, het huzarenstukje van Meijer en de enige echte Aalbers, Carlos. Wist je dat hij bij drie Europese avonturen aanwezig was? Hopelijk komt daar nu een vierde bij. Het zou zoete wraak betekenen op Arnhem, eeuwigdurend tranendal, waar we verder nooit meer last van zullen hebben.

Haije,

Dirk