In Tikkie-Takka schrijven Dirk en Chiron elkaar wekelijks over hun liefde voor Nijmegen, NEC en alles daaromheen. Met een vrolijke noot en sarcastische blik sparen ze niemand, laat staan elkaar. Ze delen één gevoel: zelfs vier jaar ploeteren in Eerste Divisie is geen reden om niet meer van het rood-groen-zwart te houden.
Ha Chiron,
What. The. Fuck. 3-0! Gekkenhuus. We staan in de finale, bruur!
Ik zat eigenlijk nog als een hond voor de brievenbus te wachten op jouw post, maar de uitslag van gisteren, het feest, hier moest ik je wel even over berichten.
Heb je ook zo genoten? De ontlading na die wereldgoal van ons Bartje. Daar ben je toch NEC’er voor? Er valt nou eenmaal niet vaak te juichen in het leven van een NEC’er, maar deze wedstrijden in de play-offs zijn een cadeau die het bestaansrecht van de club symboliseren. Er was NEC-gebak bij bakkerij Robbert, door de hele stad hingen mensen de vlag uit. Het teske veur thuus kon open (sorry van de leverworst).
De wedstrijd tegen Almere keek ik bij gelijkdenkende vrienden en bij die doelpuntenregen stonden we door de woonkamer te dansen. We vlogen elkaar om de nek en zongen onze kelen schor. Een levensvermoeide zeurpiet zou kunnen zeggen ‘we hebben nog helemaal niets’, maar wat is niets als je met je beste vrienden staat te schreeuwen alsof je leven ervan af hangt. Alles is niets, Chiron. En dan die pot van gisteren, kerel. Ik zit al de hele dag na te genieten met alle interviews, de samenvatting, de goal van die immer goedgemutste rechtsback. Het geluk op de gezichten van de spelers. De passie die van de tribunes afspatte. De oerkrachten die het losmaakt. De grenzeloze euforie.
Ik vond de sfeer in het stadion fantastisch. Waren er echt maar 1500 man? Zo zaten we vroeger in het oude stadion. De mensen die er moesten zijn waren present, we zongen het nacompetitielied van 1994 (check de media op necarchief.nl, beste lied, óóit!) en we wonnen. We wonnen! Ik zat nog goed te kloten om een kaartje te krijgen trouwens. Ging niet helemaal lekker met die site van onze club. Daardoor zat m’n vader in vak A en konden we niet samen gaan. Jammer, maar we waren erbij. Praten hier nog jaren over na. En jij? Waar ga jij zondag kijken? Ik kan zulke belangrijke wedstrijden alleen met echte NEC’ers kijken hoor, dus ik onderbreek mijn weekendje pleite en ga weer in het stadion van Lange Joris zitten. Met Ries, Rens en Bronski, want de opstelling moet hetzelfde zijn om te winnen. Laat jij dat even weten aan meneer Meijer? Dan zien we elkaar volgend jaar in de eredivisie. Thanks en haije!
Lees hier alle edities van Tikkie-Takka.