Randy Wolters maakte vrijdag na ruim twee maanden eindelijk weer minuten in de Eerste Divisie. De vleugelspeler viel in tegen Excelsior, maar kon een nederlaag (2-1) niet voorkomen. Wolters viel begin oktober voor het laatst in tegen NAC Breda (1-0) en kwam er tussendoor ook in tijdens het bekerduel met Excelsior. Drie invalbeurten in ruim twee maanden vind Wolters te weinig.

“Ik ben voetballer geworden om te voetballen en niet om op de bank te zitten”, zei hij tegen ForzaNEC. “Dan draag je een bepaalde frustratie met je mee. Ik denk dat ik vaak zat heb laten zien dat ik belangrijk kan zijn voor dit team. Dan is het frustrerend dat ik dat nu even niet kan laten zien, maar de resultaten waren een tijdje goed dus dan moet ook ik een pas op de plaats maken. De winnende trainer heeft altijd gelijk. Ik heb er nooit met de pet naar gegooid en heb altijd hard getraind. Maandag speelde ik goed bij Jong NEC, misschien was deze invalbeurt wel een beloning.”

NEC kan de tweede periodetitel vergeten na de nederlaag bij Excelsior. “Ik had die heel graag gewonnen, dat had ik iedereen bij NEC gegund. Dat ik niet speel is frustrerend voor mij, maar NEC draait niet om mij. Dat is misschien een politiek correct antwoord, maar het zijn wel de feiten. Ik heb altijd tegen de trainers gezegd dat ik paraat staan als ze me nodig hebben. Ik doe er alles aan om elke dag honderd procent te geven voor deze club. Dat kan ik mezelf nooit kwalijk nemen. Ik ben een vechter en ik wacht op mijn moment.”

Een van die momenten was vrijdagavond toen hij in de slotfase mocht invallen voor Jonathan Okita, maar Wolters slaagde er niet in om zijn stempel te drukken. “Ik kreeg niet veel de bal. Ik had twee of drie lekkere acties aan de zijkant, maar het was lastig. We speelden veel de lange bal. Ik hoopte op een voorzet die binnengetikt kon worden, maar helaas. De laatste keer dat ik speelde was ook hier, in de beker. Toen ging het best goed. Ik verlies niet het vertrouwen in mezelf. Natuurlijk heb ik ook weleens slechte wedstrijden gespeeld, maar ik heb ook laten zien dat ik van waarde kan zijn voor dit team. Er zullen altijd mensen met kritiek zijn, dat is ook prima. Als je geen kritiek krijgt, is er ook iets niet goed. Het vertrouwen in mezelf verlies ik nooit.”

Van buitenaf vaak gehoord spelen “Ik word soms zelfs aangesproken door trainers van de tegenstander, dat ze blij zijn dat ik niet speel. Maar daar koop je weinig voor. In het begin is het wel leuk om te horen, maar uiteindelijk kan ik er zo weinig mee. Het is wel leuk dat men zegt dat ik moet spelen, dat waardeer ik ook. Het geeft me moed voor als ik wel weer mijn kans krijg. Toekijken vind ik niks en dat weten de trainers ook, maar ja, ze maken andere keuzes. Neemt niet weg dat ik het ze zo moeilijk mogelijk wil maken.”

Aan een winters vertrek denkt Wolters dan ook niet. “Ik krijg de vraag wel vaak. Iedereen wil spelen. Als dit aanhoudt, moet ik ook om me heen gaan kijken. Ik zou gek zijn als ik dat niet zou doen. Maar ik wil het bij NEC laten zien. Als ik nu vertrek, is mijn missie hier niet geslaagd. Ik denk dat ik van waarde kan zijn, dat weten mijn teamgenoten ook. Daar hou ik me aan vast. Wat er in de winter gebeurt, zie ik dan wel weer. Daar heb je van die mannetjes voor die voor je ronselen. Ik maak me er niet druk om.”

Foto: Rob Koppers