Nathaniel Will moet zich de eerste helft op momenten meer aanvaller dan verdediger hebben gevoeld. Keer op keer kon de jonge back naar voren snellen en zich met het aanvalsspel bemoeien. “Het was inderdaad de bedoeling dat ik als back zoveel mogelijk zou opkomen”, vertelt hij aan ForzaNEC. “Dat is voor een buitenspeler toch lastig omdat die de hele tijd mee terug moet. Dat hebben we in het grootste gedeelte van de wedstrijd prima gedaan.”
Will had dan ook geen moment het gevoel dat het mis kon gaan. “Nee, ik dacht echt dat die gelijkmaker niet meer zou vallen na de 2-1. Maar je weet dat ze alles of niets gaan spelen en dat-ie dan toch kan vallen. Echt doodzonde als het dan zo op ’t laatst toch nog gebeurt. Ze verdienden het totaal niet.”
Over zijn eigen spel lijkt hij desalniettemin redelijk tevreden. “Mijn assist op Björn bij de 1-0 was prima. Je kunt op dat moment niets anders doen dan de bal met een curve zo goed mogelijk voor proberen te geven. Hij schoot em vervolgens lekker binnen wat nog niet meeviel met Ten Rouwelaar voor z’n voeten.”