Het was een flinke opgave voor Ted van Leeuwen: deze transferwindow. De technisch directeur moest proberen een minimaal gelijkwaardige, maar liefst betere selectie neer te zetten dan afgelopen seizoen. Met vertrekkende spelers als Cas Odenthal, Javier Vet en Jonathan Okita en de gestopte Rens van Eijden en Édgar Barreto moest een groot gedeelte van de kern van afgelopen seizoen vervangen worden.
Ook huurlingen Ali Akman en Rodrigo Guth keerden niet meer terug in Nijmegen, al had NEC wel interesse in laatstgenoemde. De Braziliaan was echter niet haalbaar voor NEC en uiteindelijk belandde Guth in Sittard. Maar die twee vertrokken huurlingen gaven wel meteen de twee grootste uitdagingen aan voor Van Leeuwen. Ivan Marquez was als enige optie overgebleven centraal achterin en de spitspositie was de afgelopen jaren nooit onomstreden.
Toch bleef het in het begin akelig stil in Nijmegen. Twee weken voor de eerste training sprak Wilco van Schaik nog “dat dat zo hoort te zijn.” Van Schaik bedoelde hiermee dat een gesloten organisatie beter werkt dan wanneer nieuwtjes makkelijk naar buiten komen. Ook de drukke voetbalkalender kreeg de schuld van de algemeen directeur. “Heel Europa voetbalt nog met onder andere de Nations League. De markt komt pas echt op gang, wanneer het bovenin gaat regenen”, zei hij op 6 juni.
NEC stunt meteen
Maar uiteindelijk op 21 juni, één dag voor de eerste training, werden dan toch de eerste aanwinsten gepresenteerd. Pedro Marques, die al langer genoemd werd in Nijmegen, moest voor de doelpunten gaan zorgen. NEC verraste vriend en vijand door tegelijk de komst Oussama Tannane aan te kondigen. De middenvelder maakte furore bij Vitesse, maar ging daar door de achterdeur weg en wilde in Nijmegen zijn carrière nieuw leven in blazen. Hiermee had NEC dé nummer 10 waar het vorig seizoen zo aan ontbrak.
Toen ging het snel want twee dagen na het presenteren van Tannane en Marques stond daar de volgende aanwinst: Joris Kramer moest de namen van Odenthal en Guth snel doen vergeten. De verdediger kwam over van AZ wat hem het afgelopen jaar verhuurde aan Go Ahead Eagles. Op het middenveld ontbrak het aan een speler met ‘body’ en Van Leeuwen kwam bij die vacature uit bij Andri Fannar Baldursson. De IJslander wordt gehuurd door de Nijmegenaren met een optie tot koop.


Het bleef achterin nog vrij mager, met slechts twee rechtsbacks, drie centrale verdedigers en een linksback. Calvin Verdonk, die afgelopen seizoen al gehuurd werd en de club dus goed kent, kwam definitief over. Mikkel Duelund dook, net als Terry Lartey Sanniez en Ismaïl Aissatti op op het trainingsveld. Hoewel Duelund meetrainde met het idee dat hij weer speler van NEC zou worden, hielden de twee laatstgenoemden hun conditie op peil. Duelund kon blijven door de aangepaste regeling voor spelers die actief zijn in Rusland en Oekraïne. Duelund wilde graag blijven en NEC hield de Deen graag binnenboord: zijn transfer zou pas op vrijdag 5 augustus, ruim een maand na deze aankondiging, bekrachtigd worden.
Cillessen terug naar huis
De echte klapper was met Tannane nog niet gemaakt. Toen het nieuws naar buiten kwam dat Jasper Cillessen op weg terug naar NEC zou zijn, stond heel Nederland te kijken. Speelt de eerste doelman van het Nederlands elftal straks bij NEC? Of hij bij Oranje de eerste doelman blijft, is nog afwachten. Maar dat hij ging tekenen stond vast. De pers was al uitgenodigd voor de persconferentie, of… Moeilijkheden met de oude club van Cillessen, Valencia CF, zorgden voor vertraging, maar uiteindelijk tekende de doelman toch daags na de verloren seizoensouverture tegen FC Twente.


Toen stonden er eigenlijk nog twee belangrijke vacatures open bij NEC. Een spits en een extra centrale verdediger. Marques, die eerder voorin was gehaald, haalde niet het gewenste niveau en de spoeling achterin was nog steeds te dun. Met Philippe Sandler zorgde Van Leeuwen voor een extra optie achterin, al is Sandler op het moment van schrijven nog steeds niet fit genoeg voor de wedstrijdselectie. Op de spits moesten fans wel erg lang wachten. Vele namen kwamen voorbij, maar nooit werd het concreet. Marques kon nog niet bepaald overtuigen, dus de roep werd harder en harder.
Hectisch slot verwacht
De laatste paar dagen van de transferwindow stonden in het teken van twee dingen: een nieuwe spits en de vraag of Elayis Tavsan zou blijven. Die spits kwam toch nog in de vorm van Nany Landry Dimata, die wordt gehuurd van het Spaanse Espanyol. Tavsan had juist aangegeven een stap hogerop te willen maken. NEC gunde Tavsan zijn transfer en kwam op 30 augustus tot een akkoord met Olympiakos en Besiktas. Op de laatste dag van de transferwindow gaf Tavsan duidelijkheid. “Ik heb gisteren een gesprek gehad met de trainer en met Van Leeuwen. Daarin heb ik aangegeven dat ik blijf.” Tavsan zag in Nijmegen meer speeltijd voor zich weggelegd en wilde in beeld blijven bij Jong Oranje.
Kwam er dan niks nieuws meer op transferdeadline day? Jawel. Oudgediende Terry Lartey Sanniez trainde al een tijd mee met de Nijmegenaren. Meijer gaf meerdere keren tijdens de voorbereiding en daarna aan dat een contract niet aan de orde was. Toch was het Lartey Sanniez die uiteindelijk het laatste wapenfeit van NEC op de markt bleek te zijn. NEC sprak uit nog een buitenspeler met diepgang te willen aantrekken, maar dat is er niet meer van gekomen.
Al met al dus een drukke transferzomer voor de Nijmegenaren. Met tien nieuwe namen en dertien vertrokken spelers, lijkt er een hele nieuwe groep te staan. Toch valt dat wel mee als je bekijkt dat Duelund en Verdonk vorig jaar ook al NEC’ers waren en voor Cillessen en Sanniez is De Goffert ook geen onbekend terrein. Uiteindelijk is iedere positie dubbel bezet en dan mag je als NEC tevreden zijn.
Bekijk hier alle mutaties van afgelopen zomer.


Foto: Orange Pictures