Dirk Lotgerink en Chiron Rengers zijn een leven lang NEC-supporter. In de rubriek Tikkie-Takka schrijven ze elkaar over alles wat met rood-groen-zwart te maken heeft.
Drunen, 26-04-2022
Ha Dirk!
“Laten we als club eerst normaal doen, gezond blijven en dat nieuwe stadion uit de grond stampen” schreef je me vorige keer. Nou, het effect daarvan hebben we gezien. Eerst was er de corona-compensatie-commotie, gevolgd door het volksoproer-verhoging-voetbaltickets. En gezien jij even in het buitenland vertoeft, heb ik de boodschap van NEC kort heel kort door de bocht samengevat: graag geen geld terugvragen en we verhogen de prijzen, fors.
En Wilco van Schaik mocht uiteraard deze boodschap brengen. Ik kan me voorstellen dat ze op kantoor inmiddels ook een beetje gek worden als er wéér een filmpje gemaakt moet worden. De beste man kan natuurlijk prima vertellen en is altijd bereid om iets uit te leggen, maar het voelt steeds vaker alsof je de boodschap al kan uittekenen. Ik zou Wilco dan ook graag in situaties zien in een context die hij niet kent: Wilco met Erdoğan om de Russen en Oekraïners dichter bij elkaar te brengen, Wilco die de toeslagenaffaire namens de Belastingdienst bespreekt of Wilco op Schiphol om te vertellen dat KLM echt heel goed zorgt voor haar bagagepersoneel. Zou hij dan ook nog steeds dezelfde woorden gebruiken? Samen, Erik ten Hag, transparant, governance, Utrecht, keihard werken, academie, stakeholders. Je zou er een bingokaart mee kunnen vullen.
Ik doe er nu een beetje lollig over, maar Wilco heeft één ding echt voor elkaar gekregen. Boekhoorn is volledig aan boord. Want de miljardair loopt niet langer elk jaar wat gaatjes dicht, maar heeft de teugels echt in handen genomen. Zijn wil is wet. Dus als hij in het seizoen 2021-2022 even 8 miljoen er tegenaan gooit, moeten we als supporters ook een steentje bijdragen. Een steentje van zo’n 20%. Per wedstrijd valt de schade wel mee en is nog steeds niet veel vergeleken met een bezoek aan een theater, bioscoop of concert. Wat bij mij alleen niet lekker valt, is de manier waarop.
Marcel Boekhoorn kan namelijk niet zo goed dingen half doen. Of het nu gaat om een megaproject als de High Tech Campus in Eindhoven of de panda’s in zijn eigen dierentuin: Boekhoorn doet dingen vol overgave en eist absolute top. Dat maakt hem een succesvol ondernemer, maar bij NEC combineert hij twee zaken: enerzijds een voetbalorganisatie zakelijk runnen, anderzijds de emotie van een supporter door laten werken in je besluitvorming. Want de verfoeide Bony is een absolute emo-aankoop, een soort panda die je kan laten zien aan je vrienden als het een succes blijkt te zijn. Want nodig hadden we hem niet, de Ivoriaan. Maar Boekhoorn denkt van wel. Víndt van wel. En daarin verschilt Boekhoorn van jou en van mij. Want wij zijn vol overgave supporter, maar het hoeft allemaal niet absolute top te zijn.