In Tikkie-Takka schrijven Dirk en Chiron elkaar wekelijks over hun liefde voor Nijmegen, NEC en alles daaromheen. Met een vrolijke noot en sarcastische blik sparen ze niemand, laat staan elkaar. Ze delen één gevoel: zelfs vier jaar ploeteren in Eerste Divisie is geen reden om niet meer van het rood-groen-zwart te houden.

Hej Chiron, gozer! 

Bedankt voor je tikkie. We hadden deze periode inderdaad langs de lijn bij WVW of Overasseltse Boys moeten staan om te concluderen dat we dit jaar makkelijk kampioen worden. We hadden rock-paper-scissors gespeeld om te bepalen wie bier zou halen en vervolgens in een heerlijke roes iedere vorm van teleurstelling weggelachen. 2-2 tegen SC NEC? Nou en, het was 700 graden en voetballen onmogelijk. Barreto nu al geblesseerd? Je moet hem toch sparen voor de competitie. Onze spits werd eruit gelopen door een amateur met indrukwekkende bierbuik? Zijn vriendin is vreemdgegaan tijdens de vakantie, geef hem nog een maandje.        

Nu ben ik eigenlijk altijd wel optimistisch, zelfs als het op onze dramatische clubprestaties aankomt, maar tijdens de voorbereiding sta ik vaak al met de kampioensschaal in mijn handen. Nu trouwens ook. Want wat een team hebben wij. Twee potentiële topkeepers, een clubkoning die onze verdediging aanstuurt, een middenveld met namen waar de tegenstander van hoopt dat er tenminste ééntje last heeft van acute diarree, en aanvallers uit eigen kweek die binnenkort weer de deur uitgaan voor een miljoentje of drie. Lekker man. En vergeet niet dat Ronnie gewoon op de bank zit hé. Wat kan er dan nog mis gaan? Ik heb jouw tip even moeten googlen, want ik ben niet zo thuis in spelers die hun opleiding hebben genoten op de puinhopen van zo’n twintig kilometer verderop. Maar blijkbaar is hij tot inkeer gekomen en als jij zegt dat hij goed is dan heb ik er ook alle vertrouwen in, want jij hebt er sowieso meer kijk op dan ik.

Het klopt trouwens dat ik na zo’n acht jaar van reizen en werken in het buitenland weer terug ben in Nijmegen. Voelt goed, dat hernieuwde welkom in mijn eigen stad. Waar we overigens best wat hebben meegemaakt samen. Weet je nog dat we op een willekeurige dinsdagavond in het Bascafé beland waren en Ricky ten Voorde daar zijn talent stond te verzuipen? Jammer dat het niet wat is geworden met hem, want gezellig was hij blijkbaar wel. Dezelfde vlieger gaat trouwens op voor Björn Vleminckx en café de Fuik, maar die werd tenminste nog ’s lands topschutter. Enfin. Ik wil je bedanken voor je fraaie welkomstwoorden en de complimenten over de invulling van mijn leven.

Maar wees zelf niet te bescheiden, Chiron. Weinig mensen kunnen zeggen dat ze een master Bedrijfskunde op de Radboud Universiteit hebben ingekopt en ook nog eens het honoursprogramma succesvol hebben afgerond. Dat heb jij knap gefixt en daar ben ik best jaloers op. Als je denkt dat in deze fase van je leven vastigheid in een nieuwboutput, zoals je die uit de grond gestampte Vinex wijken noemt, daar bij hoort, dan is dat toch helemaal prima? Verder schrijf jij trouwens ook goed en ben je bij de Jarda Podcast altijd het meest aanwezig. Als jij niet aanschuift is het nog steeds vermakelijk, maar wie noemt Kvida nou ‘een dronken giraffe op schaatsen’? Of wie durft moeilijke vragen te stellen aan onze algemeen directeur? Precies, jij bent de dragende kracht van een radio-uitzending waar toch heel wat mensen naar luisteren en daar mag je trots op zijn.

Vandaag staat trouwens de wedstrijd tegen UNA of zoiets op het programma. Wat denk jij ervan? Ik denk 10-0 voor NEC. Let je trouwens even op de tos voor de aftrap? Als de scheids z’n muntje vergeet willen ze nog weleens rock-paper-scissors spelen. Wij zijn daar goed in!

Tot het volgende tikkie en succes met de hitte,

Dirk

P.s. Je vroeg me waar de forumnaam vandaan kwam die ik gebruikte in de tijd van NEC-cafe.nl. Welnu, D.G.O. stond inderdaad voor De Grote Oebiedoebie (‘met het konijn dat immers en daarentegen kon zeggen’). Schaamteloos gejat van Hans Teeuwen, die een sketch had over dat beest als circusartiest. Tja. Een middelbare scholier heeft het soms niet helemaal helder. Nu doe ik niets meer op het forum, maar als ik vandaag een naam moest kiezen was het Antti Sumiala geweest. Wat een grote held was dat.