Brett Holman speelde ruim tien jaar geleden slechts twee seizoenen bij NEC, maar liet een blijvende indruk achter bij de supporters na zijn vertrek naar AZ. Vandaag is de Australisch international 36 jaar geworden. Daarom een terugblik op de aanvaller die tussen 2006 en 2008 in het rood-groen-zwart speelde.
Holman was bij zijn komst in de zomer van 2006 geen onbekende voor de Eredivisie. Hij speelde daarvoor vier seizoenen bij Excelsior, twee in de Eredivisie en twee in de Gouden Gids Divisie, zoals de KKD toen nog heette. Die zomer was bovendien uitermate succesvol voor NEC, omdat het naast Holman ook Gabor Babos, Youssef El-Akchaoui en Chris Eagles binnen hengelde.
Zijn debuut was niet om over naar huis te schrijven. NEC verloor met 3-1 bij PSV, terwijl Holman geel pakte. Het duurde bovendien elf wedstrijden voor Holman zijn eerste goal maakte voor NEC, hoewel de Nijmegenaren in dat duel verloren van Willem II. Pas tegen Feyenoord scoorde Holman voor het eerst in een gewonnen wedstrijd. Tegen het einde van het seizoen, in de tweede wedstrijd tegen PSV, nam Holman zijn revanche. PSV, dat toen nog in een hevige titelstrijd was verwikkeld met Ajax en AZ (jawel, dat seizoen met misschien wel de meest spectaculaire ontknoping aller tijden), verloor in Nijmegen met 2-1 door twee doelpunten van Holman.
Het seizoen erop begon opnieuw niet goed. Het team van Mario Been stond, zoals inmiddels de geschiedenisboeken van NEC ingaat, na speelronde 21 zeventiende. Holman stond nog op 0 goals en 1 magere assist. Maar daarna begon het bij iedereen te lopen. Een 2-0 zege op FC Utrecht, met een doelpunt van Holman, betekende de eerste overwinning in twee maanden. Daarna werd nog maar één keer verloren en één keer gelijk gespeeld.
Ook Holman ging beter draaien en kwam tot negen doelpunten en drie assists dat seizoen, iets beter dan zijn vorige (7 goals en 4 assists). Tegen zijn latere werkgever AZ werd het zelfs 5-2. Holman was in die wedstrijd eenmaal trefzeker. Zijn een-na-laatste wedstrijd in het shirt van NEC was misschien wel het hoogtepunt. In de play-offs tegen NAC Breda, destijds ook een team van formaat, vernederden Holman en zijn teamgenoten de Brabanders met 6-0. Met een schitterende lob passeerde Holman net na de rust keeper Jelle ten Rouwelaar, die toen al twee keer gepasseerd was. Een kwartier later stuurde hij revelatie Jeremain Lens met een balletje buitenkant rechts aan op een honderd meter sprint tegen Tyrone Loran, die nachtmerries en een rode kaart overhield aan dit bewuste duel, om daarmee de 5-0 voor te bereiden.
De beloning van het winnen van de play-offs, het spelen van Europees voetbal met NEC, maakte Holman niet meer mee. Hij vertrok naar AZ en NEC trok met Lasse Schöne een waardig vervanger aan. Bij AZ speelde hij vier seizoenen en mocht hij ook op Europees niveau opdraven. Na een Premier League-seizoen bij Aston Villa vertrok hij de Verenigde Arabische Emiraten en na zijn moederland Australië. Maar niet voor hij in de zomer van 2016 eventjes zijn conditie op peil hield bij zijn oude liefde NEC. Dat jaar overtuigde hij ook landgenoot Brad Jones om een half jaartje te komen keepen in Nijmegen.
Sinds de zomer van 2019 is hij profvoetballer af. Begin deze maand werd bekend dat hij een voetbalacademie heeft opgezet in Australië. Hij beschikt bijna over een B-trainerslicentie. "Op dit moment is mijn ambitie om alleen met kinderen te werken. Ik heb nog niet de droom om in het profvoetbal in te stappen. Mij lijkt het fijn om gedurende de week kinderen de trainen en in het weekend tijd te kunnen spenderen met mijn familie", vertelde hij de Australische pers.
Een terugkeer als voetballer bij NEC zit er dus niet meer in voor Holman, maar wellicht zien we hem ooit nog als trainer terugkomen in Nederland. Tot die tijd moeten we af en toe maar de video’s terugkijken van 2008, waar hij samen met Jeremain Lens, John van Beukering en Lorenzo Davids op het top van zijn kunnen speelde.
Foto: Rob Koppers