Deze keer gaat het gebeuren. Deze keer móet het gebeuren. Maar hij weet als geen ander hoe het is om ‘mis te grijpen’. Als jongetje van dertien op de tribune, als speler, als assistent-trainer en als hoofdtrainer. Elke keer zag hij hoe de tegenstander aan de haal ging met de beker. Maar dít keer niet. Dit keer gaat zijn ‘Eniesee’ hem winnen. “NEC wint met 1-2”, zegt Ron de Groot vastberaden.
De voorspelling moest ForzaNEC wel uit hem trekken, want eigenlijk durfde een van de langst zittende assistent-trainers uit het betaald voetbal zich niet aan een uitslag te wagen. Er zijn zoveel ‘mitsen en maren’ en die zijn ook allemaal logisch. Zo heeft Feyenoord op papier een beter elftal dan NEC en speelt het in De Kuip toch een soort van thuis. “Maar we hebben zoveel NEC-supporters mee, dat het voor ons ook wel als een thuiswedstrijd gaat voelen”, denkt De Groot.
NEC goed tegen topclubs
De assistent-trainer is onder de indruk van de huidige landskampioen. Hij vindt Feyenoord misschien wel een betere ploeg dan PSV. Hij is vooral onder de indruk van het middenveld en de voorhoede. Maar in hun achterhoede liggen kansen. Zeker met de huidige aanvalslinie van NEC. “Topploegen hebben het dit seizoen sowieso lastig tegen ons”, zegt De Groot. Dit seizoen verspeelden Ajax, FC Twente, AZ, PSV en óók Feyenoord allemaal punten tegen de ploeg uit Nijmegen.
“We durven te voetballen tegen die ploegen”, ziet De Groot. “En er zit natuurlijk ook veel kwaliteit en ervaring in onze ploeg. We kunnen onder druk presteren en het staat achterin goed bij ons.” Of dit het beste NEC-team is wat hij heeft gecoacht, weet hij niet. “De tijden zijn anders. Het is misschien allemaal wel wat sneller. De club heeft zich niet alleen ontwikkeld, ook het spel. Maar ook onder Mario Been speelden we heel sterk en behaalden we Europees voetbal. En onder Johan Neeskens ook.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Rogier Meijer
De Groot heeft niets dan goede woorden over voor de laatstgenoemde trainers. Daarom wil hij Rogier Meijer ook niet met hen vergelijken. Maar de kwaliteiten van de huidige NEC-trainer kan hij zo benoemen. “Meijer houdt vast aan wat hij wil en je brengt hem niet heel snel van de wijs. Als je dan toch de vergelijking trekt met vroeger: Meijer heeft natuurlijk een veel groter team om zich heen en hij heeft er echt een team van weten te maken. Hij is een goede manager en kan met iedereen overweg. Dat komt ook omdat hij gewoon een normale jongen is gebleven en goed met kritiek om kan gaan.”
De kritiek die Meijer in het begin van dit seizoen kreeg, kwam vooral van supporters. Het zorgde dan ook niet voor paniek in de tent. De Groot: “Meijer heeft een plan en dat voert hij uit. Al durft hij ook veranderingen door te voeren als dat nodig is. Zo heeft hij dit seizoen het systeem iets veranderd, waardoor we meer van achteruit konden voetballen en meer druk vooruit konden zetten.”
Haperende NEC-trein
Maar na een paar maanden van weelde, waarin NEC de ene overwinning na de andere overwinning aan elkaar reeg, blijft de NEC-trein de laatste weken iets haperen. Dat kan ook deels verklaard worden door de vele blessures waar het team mee te maken kreeg. De ploeg verspeelde in de laatste vijf competitiewedstrijden zeven punten. Tegen PSV en Vitesse werd gewonnen, maar tegen FC Utrecht, Fortuna Sittard en PEC Zwolle werd de volle buit niet binnengehaald. In Arnhem mocht NEC misschien zelfs van geluk spreken dat de spitsen van Vitesse dit seizoen geen idee hebben hoe ze een bal in het doel moeten krijgen.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Toch is er allesbehalve reden voor paniek. De Nijmegenaren raken sowieso niet zo snel in paniek als ze op achterstand komen. NEC kwam dit seizoen negen keer op achterstand en wist er elke keer toch minimaal één punt uit te slepen. Tegen Feyenoord, in De Kuip, wist de ploeg zelfs een 2-0 achterstand om te buigen naar een 2-2 gelijkspel. De Groot: “Dat komt omdat we altijd het vertrouwen blijven houden in onszelf en een goede afloop. Dat komt ook omdat we veel ervaring hebben in de ploeg.”
Wel kende NEC een slechte ‘generale’ tegen PEC Zwolle. NEC begon uitermate zwak aan dat duel. De Groot zag dat de scherpte ontbrak. “Waaraan dat ligt, is soms lastig te zeggen. Maar in de rust hebben we het een en ander omgezet en toen ging het wel beter lopen.” Maar het ‘in de rust omzetten’, daar is in De Kuip zondag eigenlijk geen tijd voor. Dat weet De Groot ook. “Dan moet je vanaf het begin alles geven. Zoveel kansen krijg je niet om een finale te spelen. En zeker NEC speelt hem niet jaarlijks.”
Verloren finales
Als iemand dat weet, is het Ron de Groot wel. Hij was aanwezig bij alle bekerfinales van NEC. Al in 1973 zat hij als dertienjarig jongetje op de tribune in de Kuip. Vanachter het doel moest hij toezien hoe zíjn NEC met 2-0 van NAC verloor. Precies tien jaar later bereikte NEC opnieuw de finale, maar bleek Ajax een maatje te groot. “Die finale heb ik niet gespeeld, want ik was geblesseerd”, zegt De Groot. “Al moet ik zeggen dat die tegen Ajax sowieso niet echt als een finale voelde. Dat ging toen over twee wedstrijden en wij waren veel meer bezig met de degradatie dat jaar.”
In 1994 zag hij hoe NEC opnieuw een finale verloor. Ditmaal als assistent-trainer. Het werd 2-1 voor Feyenoord, door doelpunten van Ruud Heus en John van Loen. De aansluitingstreffer van Bennie Dekker kwam toen te laat. Maar de meeste pijn zit ‘m in de laatste verloren bekerfinale van 2000. De Groot stond dat jaar, na het vertrek van Jimmy Calderwood, tijdelijk als eindverantwoordelijke langs de lijn. Hij kon niet voorkomen dat Roda JC de Beker pakte en heeft een aantal jaar met een soort kater rondgelopen. “Die deed wel even pijn ja…”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Nu gaat het lukken
Maar nu gaat het volgens De Groot wél lukken. Eindelijk. Want geen enkele ploeg stond vaker in de finale zonder deze te winnen. “Ik denk dat we met 1-2 winnen”, zegt hij uiteindelijk resoluut. “1-2, want we gunnen Feyenoord natuurlijk ook nog wel een doelpuntje”, zegt De Groot met een lach, gevolgd door een knipoog.
Het zou de ultieme kroon op zijn werk bij NEC zijn. Niet dat De Groot aan stoppen denkt, maar hij weet hoe verraderlijk het leven kan zijn. Dat ondervond hij wel in 2009. De Groot: “Ik denk eigenlijk nooit meer aan die hartstilstand. Het gaat toch gewoon weer door en gelukkig is alles nog steeds ‘normaal’. Maar ik draag het wel altijd met mij mee.”
“Ondanks dat ik al 64 jaar ben, voel ik mij nog steeds erg goed”, vervolgt hij. “En zolang ik ook helder blijf, wil ik dit blijven doen. Ik heb het nog steeds naar mijn zin. Al vind ik wel dat ik op een gegeven moment plaats moet maken voor jongere mensen.”
Maar met die toekomst wil De Groot eigenlijk ook niet bezig zijn. De enige toekomst die op dit moment telt, is die van zondagavond, rond een uur of acht. Dan is het duidelijk of NEC eindelijk de Dennenappel omhoog kan houden. De Groot kan er bijna geen voorstelling van maken hoe dat gaat zijn. “Dan is het gewoon feest. Een dag, misschien wel twee dagen. Misschien wel meer. Ja, als we winnen…”, de hoop is duidelijk zichtbaar in de ogen van ‘Bikkeltje’. “Als we winnen wordt het écht een feestdag.”
Foto’s: Rob Koppers en Orange Pictures
