Je zou hem best de verlosser kunnen noemen. Michael Higdon redde in zijn carrière twee clubs van de ondergang. In 2005 won zijn toenmalige werkgever, het Engelse Crewe Alexandra, mede dankzij zijn goal met 2-1 van Coventry City, waardoor degradatie werd afgewend. Vier jaar later. Higdon, inmiddels in dienst van het Schotse Falkirk, maakt zich klaar voor een invalbeurt in de beslissende degradatiewedstrijd tegen Inverness. De enige en cruciale goal werd in de 68e minuut door de Engelsman gemaakt. Slechts drie minuten had hij nodig om Falkirk in de Schotse Premier League te houden.
Passie voor het spel
Michael Higdon, opgegroeid in een arbeidersgezin uit Liverpool, begon op straat met voetballen, zoals veel jongens dat op die leeftijd nog altijd doen. “Passie voor het spel, daar ging het om”, vertelt de spits, die in die tijd droomde over een glansrijke carrière bij zijn favoriete club, Liverpool FC. Higdon begon zijn loopbaan bij Crewe Alexandra,  een club die momenteel uitkomt in de Engelse League One. “De club staat erom bekend dat ze jonge talenten opleiden om ze daarna verkopen. Dat was een goed klimaat voor mij. Toen ik zeventien was, tekende ik daar mijn eerste profcontract. Vervolgens kwam ook het besef dat een carrière in het betaald voetbal een serieuze optie was. Ik trainde ook al vaak met het eerste team mee.”
In 2004 maakte Higdon zijn officiële debuut voor Crewe Alexandra in de competitiewedstrijd tegen Ipswich Town. Het avontuur was begonnen. “Ik was toen nog een aanvallende middenvelder, maar de manager (Dario Gradi, red) zag in mij een spits vanwege mijn lengte en fysieke aanwezigheid.” Slecht bleek deze positiewisseling niet: In de allerlaatste wedstrijd van het seizoen 2004/2005 was hij de man die Crewe nieuwe hoop gaf door de 1-1 te scoren. Ruim een kwartier voor tijd maakte zijn ploeggenoot Steve Jones de beslissende 2-1. “Mede dankzij mijn goal bleven we in de Championship”, glundert Higdon, die twee jaar later besloot te vertrekken bij Engelse club. “Ik kreeg het idee dat ik niet veel zou gaan spelen bij Crewe vanwege de hevige concurrentiestrijd en dus vertrok ik naar het Schotse Falkirk.”
Naar de Schotse Hooglanden
Bij Falkirk begon Higdon meer te scoren. In zijn eerste seizoen maakte hij acht doelpunten , terwijl er in zijn tweede seizoen meer spektakel te vinden was. “Bij Falkirk kwamen we tot de bekerfinale, die we verloren van Glasgow Rangers.” In 2005 wist Higdon zijn club Crewe Alexandra van degradatie te behoeden en in 2009 deed hij hetzelfde kunstje ‘gewoon’ opnieuw, deze keer voor Falkirk. “In de allerlaatste competitiewedstrijd scoorde ik, waardoor niet Falkirk, maar Inverness degradeerde. Toch hoop ik niet dat ik dat hier ook moet doen”, grapt de spits. In de zomer van 2009 vertrok hij naar St. Mirren, tevens uitkomend in de Premier League van Schotland. Ook daar verbleef hij slechts twee jaar. In zijn tweede jaar bewees hij makkelijk te kunnen scoren. In 28 wedstrijden scoorde hij veertien maal en St. Mirren bereikte de finale van de Schotse League Cup. “Rangers was weer te sterk, net als in de Scottish Cup-finale toen ik nog bij Falkirk zat.”
Na twee jaar voor St. Mirren te hebben gespeeld, brak een nieuwe periode in Schotland aan voor Higdon, zijn meest succesvolle, zou later blijken. De spits tekende een contract voor  twee seizoenen bij Motherwell. “Het waren twee succesvolle jaren”, zegt Higdon met een glimlach. “We hadden een goed team. In mijn eerste seizoen eindigden we derde en in het afgelopen jaar tweede, dat is een uitstekende prestatie in Schotland.” Higdon werd twee seizoenen op rij topscorer en in zijn tweede jaar scoorde hij liefst 26 doelpunten, waardoor hij ook nog gekroond werd tot ‘Speler van het Jaar’. Het Schotse voetbal is volgens Higdon echter niet vergelijkbaar met het Nederlandse. “Het is absoluut niet vergelijkbaar. In Nederland wordt er met een lager tempo gevoetbald. Bovendien is het  Schotse voetbal veel fysieker.”
Buitenlands avontuur in Nijmegen
Ondanks zijn succesvolle jaren bij Motherwell besloot Higdon niet terug te keren bij de Schotten; het was tijd voor een nieuw avontuur. Op 8 juli 2013 werd bekend dat dit avontuur in Nederland zou gaan plaatsvinden. Bij NEC, een ploeg die eerder alle focus legde op het aantrekken van een echte targetman. Met het aantrekken van Higdon was die targetman gevonden en ook de supporters leken tevreden met de spits, die in het voorgaande seizoen 26 doelpunten maakte. “Het voelde voor mij als een mooie kans om in een goede Europese competitie te spelen. Ik wilde altijd al ergens in het buitenland voetballen en NEC bood mij die kans, dus ik ben blij dat ik hier ben.”
Naast NEC kreeg Higdon verschillende voorstellen van andere clubs. “Ik heb aanbiedingen gehad uit Rusland en China, maar dat leek me te ver weg van mijn familie. Ook clubs uit Engeland en Schotland wilden mij hebben, maar ik wilde graag in het buitenland voetballen en en een nieuw avontuur aangaan.” Higdon bestempelt zichzelf allerminst als een broodvoetballer. “Ik doe het helemaal niet voor het geld, anders zat ik nu wel in Rusland. Het gaat mij puur om het voetbal.”
De spits vermaakt zich prima bij zijn nieuwe club. “Ik heb het hier naar mijn zin. De trainingen, de spelersgroep en de trainer bevallen me goed. Alleen de resultaten moeten beter, zo snel mogelijk.” De slechte resultaten in de eerste twee competitiewedstrijden liggen volgens de Engelsman niet aan de kwaliteit van de spelersgroep. “De selectie is kwalitatief goed, maar we kunnen nog wel wat spelers gebruiken. Er zijn ook weinig ervaren jongens. Ik denk dat het belangrijk is om een aantal ervaren spelers erbij te hebben om de jongere spelers te begeleiden.”
NEC-trainer Alex Pastoor wordt door Higdon gewaardeerd. “Ik mag hem wel. De spelers werken graag voor de trainer. Hij heeft goede ideeën. Hij blijft rustig en houdt zijn emoties onder controle, dat vind ik fijn.” Over het komende seizoen is Higdon duidelijk: “Het moet natuurlijk veel beter dan vorig seizoen. Dat willen alle spelers. Persoonlijk wil ik natuurlijk veel doelpunten maken en elke wedstrijd goed spelen. Het liefst wil ik natuurlijk alle wedstrijden winnen en kampioen worden, maar de kans dat dat gebeurt, is erg klein. We moeten gewoon elke wedstrijd alles geven, dat is het beste dat je kunt doen.”
“I am the spits
Op de Open Dag van NEC werd er geoefend tegen het Spaanse Osasuna. In de eerste helft was Higdon trefzeker met een echte ‘spitsengoal’ en dit betekende tevens zijn eerste doelpunt in het shirt van NEC. De wedstrijd eindigde in een 1-1 gelijkspel. “Het is altijd mooi om te scoren als je pas net getekend hebt bij je nieuwe club. Het geeft mij vertrouwen en de supporters willen dat ik scoren. I am the spits”, zegt Higdon, die zijn eerste Nederlandse woord in ieder geval al kent. Het betitelen van zijn eigen kwaliteiten gaat hem goed af. “Ik ben goed in het scoren op voorzetten vanaf de vleugel en ik kan andere spelers in stelling brengen. Zij passen mij de bal en ik pass hem weer door, het principe van een targetman.” In tegenstelling tot voormalig NEC-spits Melvin Platje, moet Higdon het niet hebben van zijn snelheid. “Ik ben zeker niet de snelste speler, je zult mij niet over het hele veld zien rennen.“
Aankomende zaterdag komt PEC Zwolle op bezoek in het Goffertstadion. Een uitgelezen kans voor NEC om de eerste drie punten van het seizoen binnen te slepen. “In de voorbereiding hebben we ook tegen ze gespeeld (0-1 nederlaag, red), maar dat soort wedstrijden zijn anders dan echte competitiewedstrijden. Ik denk dat we een goede kans hebben om te winnen.” Hoewel de eerste Gelderse derby van het seizoen pas eind september plaatsvindt, is Higdon al bekend met het altijd beladen duel tussen rivalen NEC en Vitesse. “Veel mensen hebben me al gezegd dat het een wedstrijd is die je niet mag verliezen. Er staan echter nog meer wedstrijden op het programma voordat we tegen Vitesse spelen. Ik hoop dat we met veel vertrouwen en zoveel mogelijk punten op zak naar de derby kunnen toeleven.”
Huisje, boompje… goaltje?
Buiten het voetbal is Higdon druk bezig met het zoeken naar een woning voor zijn gezin. “Ik woon samen met met vrouw en mijn dochter van zes jaar oud. We zoeken nog naar een huis, ik verblijf nu in een tijdelijk appartement in de stad, maar als we een huis gevonden hebben komt mijn vrouw ook deze kant op.” Naast voetballen, richt Higdon zich in zijn vrije tijd ook op andere sporten. “Ik speel graag golf en af en toe vis ik”, zegt de spits, terwijl hij, kijkend naar het dartbord in het spelerhome, er ook nog aan toevoegt dat hij in Nederland begonnen is met darts. Higdon is tevens van plan de Nederlandse taal te leren. “Ik pik al wat woorden op van de andere spelers zoals ‘goedemorgen’. Volgens mij is het een moeilijke taal om te leren, maar ik ga het zeker proberen.”
Als afsluiter heeft Higdon nog een boodschap aan de fans. “Blijf altijd achter het team staan, ook als het slecht gaat. Nadat FC Groningen in de eerste wedstrijd ons op een 0-2 achterstand zette, bleven de supporters zingen, dat was geweldig. We doen allemaal ons best en ik hoop dat we jullie als fans vaak blij kunnen maken."