Koki Ogawa en Kodai Sano spelen allebei iets meer dan een jaar voor NEC. De twee maakten daarin het nodige mee, waaronder een historische zesde plek in de Eredivisie, een bekerfinale en derby-winst in Arnhem. Het fanatisme van de Nijmeegse fans viel de Japanners al snel op. “Ik had nog niet eens getraind en toen zongen ze mij al toe.”

Over het algemeen zijn de mensen in Japan wat stiller en meer verlegen, zo beamen de Japanners in Nijmeegse dienst. In Nederland is men wat directer en dat viel gelijk op. ”Ik herinner me dat tijdens de eerste paar weken. NEC had al een bericht op sociale media geplaatst dat ‘mister Koki’ zou komen. Ik had nog niet eens getraind, maar ik werd al herkend. Fans vroegen om foto’s, handtekeningen en zongen me toe”, vertelt een blije Ogawa. “Ik hou van de liedjes die ze voor mij zingen.”

“In Japan gebeurt dat niet op die manier”
Koki Ogawa

Kento Shiogai maakte met zijn komst naar NEC hetzelfde mee, want zijn nieuwe buurman wilde gelijk met hem op de foto, terwijl Sano juist de schrik van zijn leven had. “Ik liep op straat en vijf grote gasten kwamen naar mij toe. Hier in Nederland is iedereen zo groot. Ik was bang voor ze en dacht dat ze mij gingen beroven. Gelukkig wilden ze gewoon op de foto”, blikt de middenvelder terug op deze achtbaan van emoties. “Maak a foto?”, reageert Ogawa snel. Al hoeven we niet per se meer Nederlands te verwachten van de spits. “Dat is zo moeilijk, met die G-klank de hele tijd haha.”

Fanatieke fans

Naast de directe Nederlanders is ook het fanatisme van de fans is van een ander niveau dan in Japan. “Als ik goed speel, is het gekkenhuis, maar als we fouten maken, zeggen ze dat ook en worden ze soms boos”, legt Sano uit. Toch geniet de middenvelder van de sfeer in De Goffert, al heeft hij soms wel een probleem bij het vieren van een overwinning bij Vak 080. “Het juichen met de fans is leuk, maar als we dan staan te springen krijg ik soms kramp in mijn kuiten.” Ook de goaltune is populair bij de middenvelder, want die neuriet hij met een glimlach op zijn gezicht zo op.

Tekst gaat verder onder het Instagram-bericht.

Beladen duels

Een belangrijke overwinning die pas later met de supporters kon worden gevierd, was de 0-3 derby-zege op Vitesse. Bij terugkomst in Nijmegen wisten Ogawa en Sano niet wat ze meemaakten. “Het was een hele grote verrassing voor mij. De fans namen onze baas (algemeen directeur Wilco van Schaik, red.) mee uit de bus. Ik heb dat gefilmd en veel mensen hebben dat gezien haha”, vertelt een zichtbaar genietende Ogawa. “Dat was natuurlijk een derby, maar in Japan gebeurt dat niet op die manier.”

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

De sfeer aan de Nijmeegse kant in De Kuip was tijdens de bekerfinale ook van ongekende proporties. Die wedstrijd doet nog altijd pijn, zo vertelt Sano. “Dat duel heeft me sterker gemaakt. Er gebeurde heel veel. We moesten een paar keer stoppen en zochten zelfs de kleedkamers op. Ik vond zelf dat ik te weinig deed in dat duel. Ik heb veel van die wedstrijd geleerd.”

“Koki moet een stap hogerop maken, dan scoor ik volgend seizoen twintig keer”
Kento Shiogai

Dromen

Na een seizoen vol successen willen de Japanners van NEC nu nog grotere hoogtes bereiken. Eerst in de Keizerstad, maar in de toekomst ook op het wereldtoneel. Zo droomt Sano van de Premier League, terwijl Ogawa voor zijn land wil scoren op het WK. Door de blessure van Feyenoord-spits Ayase Ueda was de NEC’er de afgelopen interlandperiode eerste spits van zijn land. De twee hebben een prettige concurrentiestrijd. “Ik mag hem graag, maar eigenlijk ook weer niet”, lacht Ogawa. “Hij is een goede speler met een fijne persoonlijkheid. Ik leer ook van hem.”

Shiogai houdt zijn doelen nog even wat kleiner, al wordt hij door collega-spits Ogawa wel de beste speler van de drie Japanners bij NEC genoemd. “Eerst moet ik meer doelpunten gaan maken. Dit seizoen ga ik voor vijf stuks.”

Tegen PEC Zwolle scoorde de pas 19-jarige Shiogai zijn eerste treffer in Nijmeegse dienst. Een aparte goal, waarbij de vraag was of hij het nou als voorzet of als schot bedoelde. “Het was de bedoeling. Toen ik de bal kreeg, keek ik naar de keeper en wat zijn positie was voor de goal. Ik dacht dat ik kon schieten. Het was heel leuk.” Sano verbaasde zich niet helemaal over dit doelpunt. In training doet hij het ook weleens zo, al had ik het in de wedstrijd niet verwacht.”

Vervolgens laat de jongeling toch ook in zijn kaarten kijken als het gaat om de toekomst. “Volgend jaar moet Koki lekker een stap hogerop maken, dan kan ik meer spelen en twintig goals maken”, liet Shiogai merken dat er aan zelfvertrouwen in ieder geval geen gebrek is.  

Foto’s: Rob Koppers en Orange Pictures