Bram Nuytinck volgt NEC nog altijd op de voet. De centrumverdediger, die tussen 2009 en 2012 uitkwam voor NEC, probeert zoveel mogelijk wedstrijden van zijn oude club te kijken en ziet dan ook dat het op dit moment goed gaat. Een mooie mix tussen talent en ervaring lijkt Nuytinck het juiste recept om zondag in een volle Goffert de eer van Gelderland in Nijmegen te houden.

“Ik kan niet alles meer kijken, omdat we best wel vaak tegelijk spelen of ik in hotels zit. Maar ik heb thuis gewoon Nederlandse TV, dus samenvattingen zie ik sowieso.” Daarin ziet Nuytinck weer veel jonge, Nijmeegse voetballers. Het doet hem goed. “Maar vooral de balans tussen talent en ervaring: dat heeft NEC echt heel goed voor elkaar. Met jongens als Lasse Schöne en Édgar Barreto die weer zijn teruggekeerd. Dat vind ik mooi om te zien, dat die oude gasten weer terugkomen. Zij kunnen de jonge jongens zoveel leren.”

Aanvoerder

De intentie om dezelfde route als de Schöne en Barreto te bewandelen heeft Nuytinck zeker. “Ik wil sowieso nog in Nederland voetballen. Het zou mooi zijn als dat bij NEC kan, maar we weten allemaal dat je in de voetballerij gewoon niet weet hoe het loopt.” Voorlopig is dat sowieso niet aan de orde. Met nog 1,5 jaar contract bij Udinese in de Serie A heeft Nuytinck dit seizoen de aanvoerdersband om de arm. “Ik heb het hier heel erg naar m’n zin. Het aanvoerderschap is een mooie beloning op jarenlang hard werken.”

Echte derby’s beleeft de centrumverdediger niet in Italië. “Elke wedstrijd spat de emotie er vanaf vanaf de tribunes. Maar echt een speciale wedstrijd in het jaar waarin de haat en nijd hoger is dan anders, die hebben we hier niet.” In Nederland heeft Nuytinck er echter een aantal gespeeld. Zesmaal was hij een van de hoofdrolspelers op het decor, tweemaal trok hij de overwinning over de streep. Een van die overwinningen zullen zijn stembanden ook wel even hebben gevoeld. Dankzij een treffer van Leroy George pakte NEC in Arnhem begin 2012 de volle buit.

“Dat was een onvergetelijke dag. We verloren eerder dat jaar in eigen huis van Vitesse en bovendien wachtten we al 33 jaar op een overwinning in Arnhem. Dat was echt een wedstrijd die ik zó graag wilde winnen. Toen we thuis verloren zag ik allemaal beelden van spelers van Vitesse die in onze kleedkamer feest aan het vieren waren. Stonden op de tafels. Persoonlijk had ik zoiets: ik zal en ik moet gaan winnen in Arnhem. Ik wilde ze op een sportieve manier terugpakken en dat lukte ons toen.”

Tip

Nuytinck, nu 31 jaar oud, was toen ook nog een jonkie, net als Dirk Proper, Cas Odenthal en Bart van Rooij nu. Nuytinck wil ze wel wat meegeven richting zondag. “Ik merkte bij mezelf dat ik echt meer druk voelde. Ik leefde er iets anders naartoe dan naar andere wedstrijden. Dat komt ook door de druk van de fans aan beide kanten. De wedstrijd die we wonnen uiteindelijk, mijn laatste derby, was ik veel meer op mezelf gericht. Dat deden we als groep toen heel goed. Probeer dus alleen aan je eigen prestatie te denken en je toch een beetje af te sluiten van alles wat de fans deze week naar je roepen, hoe moeilijk dat ook is.”

Hoewel deze jongens dus geen derby-ervaring hebben, hebben ze tegen NAC wel degelijk bewezen om te kunnen gaan met die extra druk. Nuytinck zag de wedstrijd in Breda ook vanuit zijn huis in Italië. “Wat een gekkenhuis was dat hè. Zo zie je ze niet vaak.” Zondag moet Nuytinck het echter doen met slechts een samenvatting. “We spelen om 15:00 thuis tegen Bologna. Maar het eerste wat ik na afloop doe is kijken op m’n telefoon, haha.” Daar ziet Nuytinck dan hopelijk wat video’s van vrienden die op de Goffert- of Hazenkamptribune een mooi feestje hebben gevierd. Net als op 22 januari 2012.

Foto: Rob Koppers