ForzaNEC.nl is voor supporters maar zeker ook dóór supporters. Deze website staat dan ook altijd open voor velerlei inzendingen maar behoudt zich immer het recht voor ingezonden stukken al dan niet te plaatsen en (wanneer nodig in samenspraak met de auteur) te wijzigen. Deze week ontvingen wij onderstaande column van supporter Koen.
Beste mede-supporters,
Dat de afgelopen tweede seizoenshelft bijzonder teleurstellend is verlopen, is bij menig NEC-supporter inmiddels bekend. Natuurlijk proef ik de laatste tijd een gelaten sfeer tijdens de thuiswedstrijden van ons NEC en zien we vaak een ploeg die met te weinig passie speelt. Vanzelfsprekend verlangt vrijwel iedereen weer naar een schooier op het veld zoals Vleminckx, Doeluh, Govedarica en de Gier en zo kan ik er nog wel een aantal noemen. Zo kijk ik elke week naar Studio Sport en zie ik etters en aanjagers als Lurling, Holla, Fledderus, Frankie Demouge en Sander Duits voorbij komen. In mijn achterhoofd komt dan wel een stofje vrij met enige vorm van jaloezie, want wat verlang ik naar dit soort spelers in onze heilige driekleur. Spelers die ervoor zorgen dat de vlam overslaat op de tribunes en die met ziel en zaligheid ten strijde trekken, om in Nijmeegse termen te blijven.
Maar juist nu heeft de club alle NEC-supporters nodig. Juist op dit moment zullen we met zijn allen achter ons NEC moeten staan! Maar helaas krijg ik dit gevoel nog steeds niet. Want afgelopen weken hoor je steeds meer mensen die hun seizoenskaart hebben opgezegd. Waarom? Omdat het afgelopen (half) jaar zo slecht was? Of omdat de clubliefde opeens verdwenen? Ik vind dat wij, als supporters zijnde, hier verandering in aan kunnen brengen. Juist door ons cluppie te steunen voor, tijdens en na de wedstrijden! Want een betere sfeer op de tribunes zorgt natuurlijk voor een extra ‘boost’ op het veld en dit komen de prestaties alleen maar ten goede.
Maar wat ben ik altijd trots op mijn cluppie! Het uitgroeien naar een stabiele Eredivisieclub, de mooie Europese avontuurtjes, de overwinning in de glasbak! Maar de laatste tijd kreeg ik dat trotse gevoel steeds minder. Op de tribunes kon je een speld horen vallen, het voetbal was niet goed en er werden geen punten meer gepakt. Totdat ik afgelopen zondag weer in de Goffert kwam, twee minuten voor het eerste fluitsignaal kwam dat trotse gevoel weer opstomen. Onze Gabor Babos werd toegezongen en er werd een prachtig doek omhoog getakeld (Hulde voor de mannen van Legio!). En op dat moment, evenals het moment van de wissel, dacht ik: Ja, dit is NEC. Dit hoort bij NEC, bij de warme club NEC!
Wat ik nu eigenlijk probeer te zeggen, mede-supporters: Blijf niet weg, maar kom juist in deze tijden naar onze mooie Goffert! Wij hebben jullie nodig en NEC heeft jullie ook nodig. Niet alleen voor een goede sfeer op de tribunes, maar de inkomsten zijn voor de club net zo belangrijk. Want iedereen weet dat er jaarlijks nog steeds meer wordt uitgegeven dan dat er binnenkomt. Dus, naar verluid, alle 1500 opzeggen kost NEC niet alleen een halfvolle Goffert, maar ook een kleine vier ton aan inkomsten. Voor alle mensen die NEC een warm hart toe dragen hoop ik aankomend jaar op een prachtig seizoen waarbij de NEC-vlag uit menig Nijmeegs huis wappert!
