In de rubriek NEC goes international worden de archieven afgestoft op zoek naar bijzondere NEC-profvoetballers uit een bepaald land. Vandaag de bakermat van het voetbal: Engeland.
Hoewel de Premier League overspoeld wordt door buitenlandse voetballers vinden relatief weinig Engelse voetballers hun weg naar het Europese vasteland. Ook NEC heeft er maar vier gehad.
Topscorer in Schotland
De verwachtingen waren hoog gespannen toen in de zomer van 2013 bekend werd dat Michael Higdon een tweejarig contract had getekend in Nijmegen. Hij was in het seizoen daarvoor met 26 doelpunten topscorer geworden bij Motherwell in de Schotse Premier League. Ook kreeg hij de titel Speler van het Jaar.
Higdon kwam in het seizoen 2013/14 tot veertien doelpunten in 32 wedstrijden. De zes gele kaarten die hij verzamelde zijn een indicatie voor zijn wat onbehouwen manier van spelen. De kopsterke aanvaller, geboren in Liverpool, was een echte “target-man”. Hoewel hij met zijn veertien doelpunten clubtopscorer werd, kon hij niet voorkomen dat NEC via de nacompetitie degradeerde uit de Eredivisie. Zijn contract werd verbroken en hij vertrok naar Sheffield United in zijn geboorteland en speelde daar nog enkele jaren op een lager profniveau. In 2017 beëindigde hij zijn carrière.
Ter afsluiting nog een mooi feitje: in het enige seizoen dat hij voor NEC speelde scoorde hij tegen Vitesse in zowel de thuis- als de wedstrijd. Dat zijn er niet veel die dat kunnen nazeggen.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Manchester United
De overige drie Engelsen in Nijmeegse dienst hebben als overeenkomst dat ze onder contract stonden bij een Engelse topclub en voor een jaar of korter werden uitgeleend aan NEC.
Chris Eagles en David Jones waren beiden eigendom van Manchester United. Jones kwam als aanvallende middenvelder in de winterstop van het seizoen 2005/2006 naar Nijmegen en bleef een half jaar. Eagles kwam in de zomer van 2006 en bleef ook maar een half jaar.
De aanvallende middenvelder Jones deed het met zes doelpunten in zeventien competitiewedstrijden beter dan de aanvaller Eagles met één doelpunt in vijftien competitiewedstrijden. Helaas geldt voor beiden dat ze na terugkeer in Engeland het niet gered hebben bij ‘The Red Devils’. De rest van hun carrière speelden ze op lager profniveau dan de Premier League bij clubs als Burnley, Blackpool en Bolton Wanderers.
Dat met name Jones echt wel goed kon voetballen is te zien hoe hij met zijn linker op 11 maart 2006 de 2-0 maakte tegen Heracles. Bekijk zijn goal vanaf minuut 0.12 in onderstaand filmpje.
The Blues
Todd Kane doorliep de jeugdopleiding van Chelsea en was tussen 2012 en 2015 al een aantal keren uitgeleend aan andere Engelse profclubs. Aan het begin van het seizoen 2015/16 streek hij als 21-jarige jeugdinternational van Engeland neer in Nijmegen. Vanaf het begin was de rechtsachter een vaste waarde in het team van Ernest Faber. Samen met een andere gehuurde verdediger, linksback Lucas Woudenberg van Feyenoord, maakte Kane indruk als opkomende vleugelverdediger.
Helaas eindigde Kane’s tijd in Nijmegen met een domper. Hij liep een ernstige knieblessure op in de wedstrijd tegen PEC Zwolle op 20 april 2016. Kane stond een jaar aan de kant en werd vervolgens verhuurd aan FC Groningen. Die huurperiode was minder succesvol dan bij NEC en halverwege het seizoen 2017/18 keerde hij al terug naar Engeland. Bij Chelsea kwam Kane niet meer aan de bak. Net als David Jones en Chris Eagles kwam hij vervolgens uit voor andere Engelse profclubs op een lager niveau zoals Queens Park Rangers en Coventry City. Inmiddels speelt Kane bij Manchester 62 op Gibraltar.
In 31 wedstrijden voor NEC scoorde Kane maar één keer, maar wel een hele mooie uit bij FC Utrecht. Bekijk dat doelpunt hieronder van 2.17 minuten.
Foto: Rob Koppers
