In de rubriek NEC goes international worden de archieven afgestoft op zoek naar bijzondere NEC-profvoetballers uit een bepaald land. Vandaag voor het eerst een Afrikaans land: Congo. Formeel heet het land Democratische Republiek Congo en bij de ouderen onder ons nog wel bekend als Zaïre. Tot 1960 was het een Belgische kolonie.

Weinig NEC’ers zullen Jonathan Okita vergeten zijn, de man die NEC naar de Eredivisie schoot in de play-offs van 2021. 

Tekst gaat verder onder de video.

Okita werd in Keulen geboren uit Congolese ouders en groeide op in Frankrijk en België. Via Standard Luik kwam hij bij MVV terecht en maakte daar indruk in het seizoen 2017/2018 met negentien doelpunten en acht assists. NEC nam hem over en kende daar zowel succes als teleurstelling. Hoewel hij een Congolees paspoort heeft (naast een Duits paspoort) en ook interlands voor dat land speelt, is hij er niet geboren. Hij heeft er ook nooit gewoond of gespeeld. Voor welke Congolees geldt dat dan wel?

Van De Graafschap naar NEC

Zico Tumba vertrok op twaalfjarige leeftijd vanuit Congo naar Frankrijk en speelde daar profvoetbal bij FC Metz en Mulhouse. Vervolgens kwam hij in de Achterhoek bij De Graafschap terecht en deed het daar als aanvaller redelijk: tien goals in 59 wedstrijden. In 2001 kwam hij naar Nijmegen en zou drie seizoenen vol maken. Hij maakte in die drie jaar negen goals in 72 Eredivisiewedstrijden. Slechts veertien keer maakte hij de 90 minuten vol, meestal was hij invaller.

Tumba was een onvermoeibare spits die achter elke bal aan liep. Zijn inzet kon niet verbloemen dat hij technisch beperkt was en hij miste nogal eens een kans. De supporters hadden een haat-liefde verhouding met hem. Zijn harde werken werd gewaardeerd, maar na het missen van de zoveelste kans steeg ook het boegeroep op van de tribune. Eénmaal kon Tumba zich niet inhouden en stak zijn middelvinger op naar het publiek. Dit leverde hem natuurlijk nog meer boegeroep op. Nu zou je daarvoor geschorst worden.

Vroeg gestopt

Tumba voelde zich niet echt thuis in het profvoetbal. Hij nam in 2004 een opmerkelijk besluit om al op 27-jarige leeftijd te stoppen als profvoetballer. Het was zijn wereld niet: “Alles draait in het profvoetbal om geld en mensen zijn niet eerlijk tegen je” zei hij in een interview met De Gelderlander. Tumba keerde terug naar Frankrijk om psychologie te gaan studeren en werd jongerenwerker. Ook opende hij een Afrikaanse winkel in Lens. 

Anno 2023 woont Tumba nog steeds in Frankrijk, maar heeft daarnaast ook een voetbalschool in Kinshasa, de hoofdstad van de Democratische Republiek Congo. “Het doel is om de school verder uit te bouwen tot een academie waar de kinderen kunnen slapen, goed kunnen eten en sporten. Voor de echte talenten proberen we een club in Afrika of Europa te vinden” zei hij in de Gelderse Post van 6 oktober 2020. 

Wondergoal

Als er een prijs zou bestaan voor de mooiste goal in de slechtste wedstrijd dan zou Zico Tumba die verdienen. NEC – Excelsior was op 6 april 2003 zo’n wedstrijd die je het liefste zo snel mogelijk zou willen vergeten. Toch blijft deze wedstrijd in je herinnering vanwege de wonderschone goal van invaller Tumba, waarmee hij de wedstrijd besliste. Geluk of een spaarzaam moment van klasse?