In de rubriek NEC goes international worden de archieven afgestoft op zoek naar bijzondere NEC-profvoetballers uit een bepaald land. Ditmaal het land van het sambavoetbal: Brazilië. Als je dat land hebt zien spelen op het WK in Spanje van 1982 dan wilde je ook graag Socrates, Toninho Cerezo of Zico zijn. Helaas hebben we spelers van dat kaliber niet in het NEC-tenue zien spelen, maar wie dan wel?

Nog vers in onze herinnering kwam Rodrigo Guth in de zomer van 2021 naar NEC toe. Hij werd gehuurd van Atalanta Bergamo en was voor ons allen een grote onbekende. Het duurde tot december van dat kalenderjaar totdat hij een basisplaats kreeg in de thuiswedstrijd tegen PSV door een schorsing van Iván Márquez. Guth deed dat zo overtuigend dat hij vervolgens niet meer uit het elftal verdween. Als een kopsterke, fysieke maar toch ook wendbare centrale verdediger vormde hij met Márquez en/of Cas Odenthal een sterk hart van de defensie. Hij maakte 20 competitiewedstrijden vol en scoorde éénmaal, de 1-1 in de thuiswedstrijd tegen AZ op 6 maart 2022:

Inschattingsfout

De Supportersvereniging riep Guth aan het einde van de voetbaljaargang uit tot Talent van het Jaar 2022. Als huurling moest hij logischerwijs in de zomer van 2022 terug naar Italië. Menig NEC-supporter hoopte dat Guth ook in het nieuwe seizoen weer in Nijmegen te bewonderen zou zijn. Het liep echter anders. Atalanta vroeg naar verluidt een miljoen euro voor de 21-jarige Braziliaan en dat vond NEC te veel. Fortuna Sittard dacht er anders over en daar heeft Guth eveneens vaste basisplaats veroverd. We zijn benieuwd waar het plafond ligt van deze talentvolle verdediger, die overigens ook een Duits paspoort heeft. Zijn marktwaarde bedraagt inmiddels twee miljoen euro volgens www.transfermarkt.com dus het lijkt een inschattingsfoutje van voormalig technisch directeur Ted van Leeuwen.

Bijnamen

Dan Ronildo Pereira de Freitas. Wie? Braziliaanse spelers zijn meestal beter bekend onder hun bijnaam of voornaam. Edson Arantes do Nascimento: dat was Pelé. Neymar da Silva Santos Júnior: dat is gewoon Neymar. Er zijn hiervoor verschillende verklaringen bedacht, de één wat praktischer dan de andere. Zo past een korte bij- of voornaam makkelijker achterop een shirt dan zo’n lange. Een meer cultuurhistorische verklaring is dat de Portugezen hun slaven registreerden met een bij- of voornaam en dat gebruik is gebleven.  

Maar dan Ronildo Pereira de Freitas. Bij de achterban van NEC bekend als Tininho. Hij kwam in 1999 vanuit Brazilië naar Feyenoord en werd als basisspeler in zijn eerste seizoen onder Leo Beenhakker kampioen. Na nog twee minder succesvolle seizoenen in De Kuip vertrok de linker middenvelder naar RBC Roosendaal. Vervolgens speelde hij tussen 2004 en 2006 62 wedstrijden in het rood-groen-zwart. Hij scoorde zeven goals. Een beslissende was de 0-1 tegen FC Twente tien minuten voor tijd op 22 augustus 2005.

Neeskens

Een van de redenen dat Tininho – die ook bij RBC kon blijven – liever naar NEC kwam was de trainer: Johan Neeskens. In Brazilië is dat een grootheid door zijn optreden in de halve finale met Oranje tegen Brazilië op het WK 1974. Hij scoorde in die wedstrijd die Oranje met 2-0 won en was in de duels net zo spijkerhard als de Brazilianen. Zelf was Tininho zeker geen harde speler met slechts vijf gele kaarten in twee seizoenen eredivisie.

Foto’s: Rob Koppers en Orange Pictures