Ruim 200 supporters kozen er voor om naar Zwolle af te reizen na de twee smadelijke nederlagen tegen Ajax (1-6) en FC Twente (1-3). NEC won de wedstrijd van PEC met 4-0 door twee benutte penalty’s van Koolwijk, goals van Sno en Platje en twee rode kaarten voor PEC. De stemming in het uitvak was uitgelaten. De hele wedstrijd werden de eigen spelers toegezongen en na de wedstrijd was het dan ook wachten om dit feestje met de spelers mee te vieren.
Een gewoonte na een gewonnen wedstrijd is een soort wave met de eigen supporters waarbij de spelers hand in hand de handen omhoog laten vieren en de supporters dit overnemen (zie foto boven na Heerenveen-NEC). Opmerkelijk genoeg kregen de NEC-supporters een flauw applausje en verlieten de spelers snel het veld. Spreekkoren als "laat je club maar in de steek" werden niet opgevolgd. Twijfelende spelers als Rens van Eijden en Kevin Conboy liepen achter de spelers aan die gauw voor de catacomben kozen.
Hoe moet dit statement worden gezien? Krijgen de trouwe supporters die zo’n 20 euro hebben betaald nu stank voor dank? Wordt het hen kwalijk genomen dat de supporters in de vorige twee thuiswedstrijd misschien wat hebben gefloten en hebben boe-geroepen? Het gevoel van de supporters was dat de spelers de supporters niet wilden bedanken na de twee vorige wedstrijden. De spelers geven in persoonlijke reacties na de wedstrijd aan dat zij minder uitgelaten waren na het minder goede laatste halfuur van de wedstrijd tegen PEC. Maar waarom wordt dan zo nadrukkelijk gekozen om het veld te verlaten en de supporters de rug te keren? In ieder geval is er een goed onderwerp voor de eerste supportersavond begin oktober.