Rogier Meijer zag vanaf de bank hoe invaller Bryan Linssen in de extra tijd de winnende goal tegen de touwen kopte tegen RKC (2-1). Daarmee bezorgde de spits NEC hele belangrijke punten in de Eredivisie, waardoor er nu vooral omhoog gekeken kan worden voor het restant van het seizoen. Toch was het spel van de Nijmegenaren niet om over naar huis te schrijven. “We speelden allebei één tegen één. Dan is het de vraag welke kant ‘ie op valt.”

Doordat Bram Nuytinck, Thomas Ouwejan en Lefteris Lyratzis allemaal het einde van de wedstrijd niet haalde, moest Meijer tegen RKC de nodige wisselingen doorvoeren aan zijn defensie. “We moesten een beetje puzzelen. Als je begint met een elftal en al snel valt je aanvoerder weg, dat betekent wel iets voor je ritme. Hoedemakers heeft al eens eerder als centrale verdediger gespeeld, maar zeker met het fysiek van Kramer is dat toch anders. Ik vond Calvin (Verdonk, red.) echt een geweldige wedstrijd spelen. Die heeft volgens op elke positie goed gespeeld. Daar heb ik veel respect voor.”

Tekst gaat verder onder de link.

Nadat Nuytinck uitviel, kwam Verdonk (1,74 meter) centraal achterin te spelen. Met Michiel Kramer (1,95 meter) als directe tegenstander zullen meerdere fans, ondanks de sprongkracht van Verdonk, gehoopt hebben op zo min mogelijk voorzetten. “Ver van het doel is dat geen probleem”, vertelt Meijer aan ForzaNEC. “Calvin is ook heel slim in hoe hij de duels aangaat. Als Kramer in beweging is, dan is dat altijd moeilijk. Zeker vanaf de flank met Ihatarren, vooral de tweede helft, hadden we daar moeite mee. In de eerste helft hebben we geen kans weggegeven volgens mij. Na rust werden de ruimtes groter en daar werden hun gevaarlijk uit.”

Opluchting

In de kleedkamer was er sprake van opluchting, maar vooral door de late treffer legt Meijer uit. “Iedereen was gewoon blij. Uiteraard omdat je in de 92e minuut scoort is die opluchting groter. RKC bleef één tegen één spelen, dus dan weet je dat er momenten blijven komen. Zeker met Önal, Hansen, Linssen, Sano en Olden Larsen die nog kunnen lopen. Dan komt er altijd nog wat. Zij moeten keuzes maken en wij moeten daarop reageren. Wij zijn ook één tegen één blijven spelen, dus dan is de vraag welke kant ‘ie op valt. Voor de 1-1 krijgen wij een grote kans met Linssen. Als je daar 2-0 maakt krijg je een heel ander gevoel.”

Toch speelde NEC geen goede wedstrijd. RKC begon beter en ook in de tweede helft waren de Waalwijkers gevaarlijk. De 1-1 kwam dan ook niet uit het niets, al hadden de Nijmegenaren daar beter op moeten zitten. “Dat moet ik nog even goed terugkijken, hoe wij daar balverlies leiden aan de linkerkant en hoe zij er vervolgens doorheen kwamen. Daarna zie je dat we niet snel genoeg terugkomen en dan komt Hoedemakers aan de zijkant. Zij leggen de bal achter hem neer en krijgt Ihatarren de tijd voor een voorzet. We moeten dan sneller terug zijn. Je zag in die fase wel dat de ruimtes groot waren aan beide kanten wanneer er balverlies was.”

Shiogai in de basis

Meijer koos tegen RKC voor Kento Shiogai in de spits in plaats van Bryan Linssen. “In eerste instantie hadden wij verwacht dat ze met vijf man achterin zouden spelen. Daarin dekten ze, in eedere wedstrijden, best vaak één tegen één door, al deden ze dat vandaag minder. Met Kento heb je dan een spits die balvast is, snel en sterk”, legt Meijer uit. “Ik vind ook dat hij het goed gedaan heeft tijdens al zijn invalbeurten. Ik heb met Bryan gesproken en tegen hem gezegd dat we nu met Kento zouden starten en dat hij het kon afmaken. Ik vond Kento goed spelen en na een minder begin zie je zijn kwaliteiten, waar we ook kansen uit kregen. Ik vind dat hij het goed doet.”

Linssen werd uiteindelijk de matchwinner bij NEC, maar de spits begreep zijn plek op de bank wel. “Hij reageerde goed. Uiteindelijk is het een beslissing die ik neem en die accepteerde hij ook. Hij gaf zelf aan dat hij in de zeven wedstrijden die hij speelde niet heeft gescoord en dat is voor een spits natuurlijk iets te veel. Soms is het ook even lekker om vanuit deze rol erin te komen. Je ziet gewoon de sluwheid in de duels. Twee keer voor de goal en één keer scoren.”

Foto’s: Rob Koppers