Het is inmiddels op de kop af drie jaar geleden dat Rogier Meijer, samen met Ron de Groot en Adrie Bogers, werd aangesteld als hoofdtrainer van NEC. 36 maanden verder heeft Meijer opnieuw zijn contract verlengd. Met een prima seizoen in de Eredivisie met nog altijd zicht op de play-offs om Europees voetbal was technisch directeur Ted van Leeuwen overtuigd: Meijer mag aan zijn vijfde termijn in Nijmegen beginnen.
Johan Neeskens stond in 2004 net iets meer dan vier seizoenen aan het roer van de Nijmeegse club voordat hij werd ontslagen. Verder lukte het alleen Leen Looyen in de periode van 1987-1991, Pim van de Meent van 1981-1985 en Jan Remmers 1961-1970 om meer dan drie volledige seizoenen aan het roer te staan van de Nijmegenaren.
Het tekent hoe bijzonder het is dat Meijer zijn opwachting mag gaan maken voor zijn vierde seizoen als hoofdcoach. In april 2019 werd hij aangesteld als een van de drie hoofdtrainers en vanaf de zomer van 2020 staat Meijer er alleen voor. Zeker in een tijd waarin trainers weinig krediet hebben en snel ontslagen worden is het knap wat Meijer bewerkstelligt. Toch stond zijn positie nooit helemaal vrij van discussie.

Het driemanschap
Het begon natuurlijk allemaal met het ontslag van Jack de Gier in april 2019. NEC had weinig financiële middelen om een trainer van buitenaf aan te trekken, bovendien duurde de competitie niet lang meer. De club kwam met de tijdelijke oplossing van het driemanschap. Ron de Groot en Adrie Bogers gingen samen met Rogier Meijer, die doorgeschoven werd vanuit de O19, het eerste elftal van NEC leiden. Dat beviel de club zo goed dat na dat seizoen deze formatie werd doorgezet. Ron de Groot wilde echter niet meer als vaste hoofdtrainer werken en zijn plaats werd ingenomen door Francois Gesthuizen. Meijer zou in dat seizoen zijn trainersdiploma UEFA Pro gaan halen en mocht zodoende nog niet alleen aan het roer staan. In de praktijk leidde hij in die periode wel al grotendeels de trainingen. Door de coronapandemie werd dit seizoen echter niet afgemaakt: een 9e plaats in de Keuken Kampioen Divisie was het eindresultaat.
Eigen staf
Het contract van Bogers liep die zomer af en de club besloot om Meijer aan te houden als hoofdtrainer. Gesthuizen wilde graag door met Meijer, maar de trainer zag een verdere samenwerking met Gesthuizen niet zitten. Hij benaderde Stefan Maletic die hij nog kende uit zijn periode in Doetinchem, haalde Marco van Duin als keeperstrainer terug naar Nijmegen en vanuit de club werd Ron de Groot naar voren geschoven. Maar verder stond hij er alleen voor. Nick Kersten (hoofd scouting) probeerde in samenwerking met Wilco van Schaik (algemeen en technisch directeur destijds) de trainer bij te staan waar nodig, maar beiden zagen hun functie niet helemaal aansluiten op die rol.

NEC startte het seizoen met een van de jongste opstellingen ooit in de clubgeschiedenis en dat bracht hem wat krediet, maar gedurende het jaar kreeg Meijer ook een hoop kritiek te verwerken. Het spel was erg matig en vooral heel wisselvallig, zo klonk het verwijt vanuit de achterban. Ook was voor de fans nooit echt duidelijk wat het strijdplan was. Dat NEC de play-offs zou gaan halen was al vrij vroeg duidelijk, al leek zelfs dat toetje na een 2-1 nederlaag tegen Excelsior nog aan de neus van NEC voorbij te gaan. Maar steun was onderweg: Ted van Leeuwen was inmiddels aangesteld als technisch directeur en wilde rust in de tent brengen: hij lichtte de optie in het contract van Rogier Meijer.
Fred Rutten
“De optie in het contract van Rogier (Meijer, red.) zou automatisch gelicht worden bij het halen van de play-offs”, zei Van Leeuwen destijds. Maar de play-offs waren nog lang niet bereikt… “Maar los daarvan, vind ik Rogier een hele interessante trainer. Hij is jong, staat open voor allerlei dingen. Ik denk dat het wel een talent is. En dat is meteen het enige nadeel dat ik in hem zie: de onervarenheid.” Maar ook daar had Van Leeuwen een oplossing voor: Fred Rutten.
Rutten, die na dit seizoen weer vertrekt uit Nijmegen, was de mentor van Meijer. Hij stond nauwelijks op het veld, maar sprak dagelijks met de trainer, bekeek trainingsbeelden en elke wedstrijd zat hij op de tribune. Ook hij drukte zijn stempel op de prestaties van NEC. De periode naar de play-offs toe was niet al te best en dat concurrenten ook weinig punten pakten leverde alsnog een plek in de nacompetitie op: NEC eindigde zevende, maar die play-offs? Dat zou wel klaar zijn na de eerste ronde. Meijer had, in samenspraak met Rutten, echter een ijzersterke tactiek klaarstaan die perfect uitpakte: NEC promoveerde.

Eredivisie
Inmiddels zet NEC een solide seizoen neer in de Eredivisie. De club straalt voor het eerst in tijden rust uit, zowel op sportief als managementvlak is nu duidelijk wat er van iedereen verwacht wordt. Dat is natuurlijk ook te danken aan de vastigheid van één trainer over een langere periode. Spelers weten waar ze aan toe zijn, de staf functioneert uitstekend en iedereen die nauw met de trainer samenwerkt, spreekt lovende woorden. Maar komend jaar volgt de echte test: zoals bekend is het tweede seizoen in de Eredivisie altijd het lastigst. Er gaat ongetwijfeld veel gebeuren op de transfermarkt en de selectie zal er opnieuw heel anders uit komen te zien.
Een repeterend verhaal, maar dat de gezichten op de bank hetzelfde blijven, is een positieve verandering!
Foto: Rob Koppers