Gedurende de afgelopen 12 dagen waren een 5-tal NEC’ers actief voor hun land. De meest bijzondere uitnodiging voor een vertegenwoordigende selectie was toch wel die van middenvelder Dominique Kivuvu (21). Aangezien zijn beide ouders geboren & getogen zijn in het Afrikaanse Angola, beschikt de geboren Amsterdammer over een dubbele nationaliteit. Zondag 30 augustus reisde hij naar de Algarve in Portugal en sloot hij zich voor het eerst aan bij de selectie van de 63-jarige Portugees Manuel José de Jesus, bondscoach van Angola.
‘In de nacht van zondag op maandag 31 augustus kwam ik aan op vliegveld Faro in Portugal. De contacten met de Angolese bond verliepen telkens via een tussenpersoon en die persoon kwam me ophalen op dat vliegveld. Sommige spelers waren er toen al en anderen kwamen nog aan vanuit Portugal, Spanje, Angola of andere Afrikaanse landen. Maandag was de kennismaking met de Angolese selectie. Ik kende er niemand van, had alleen over hen gelezen en gehoord. Het is leuk als je al iemand kent, maar ik had er geen moeite mee om daar echt helemaal nieuw te zijn. Wat ik in het begin wel moeilijk vond was dat de voertaal Portugees is. Soms sprak ik dat thuis met mijn moeder dus ik kan het wel een beetje, maar ze spreken het snel en met een bepaald accent. Dat maakte het lastig om te volgen. Gelukkig was er nog een trainer daar en die vertaalde alles voor me van het Portugees naar het Engels.
In de aanloop naar de eerste wedstrijd, tegen Senegal, heb ik er eigenlijk niet over nagedacht of ik wel of niet zou spelen of invallen. Ik liet alles op me afkomen en dacht ‘wat er gebeurt, gebeurt er’, ik moest gewoon heel erg mijn best doen en laten zien wat ik kan. Die eerste wedstrijd vond ik dat we goed begonnen, vooral de eerste 20 minuten. Daarna zag je Senegal sterker worden. Ze hebben een goede ploeg en voetballend waren ze gewoon beter. Hun goal viel ongeveer in de 50e minuut. Onze trainer gaf toen aan dat een paar jongens warm moesten gaan lopen en daar zat ik ook bij. Vervolgens kwam er een dubbele wissel en maakte ik mijn debuut. Ik speelde verdedigende middenvelder. In de 60e minuut maakten wij gelijk. De trainer was na afloop tevreden met het 1-1 gelijkspel al vond hij dat er, zeker gezien de eerste 20 minuten, voetballend meer in had gezeten.
Ondertussen hoorde ik al dat de trainer positief over me sprak. Hij vond me sterk, slim en nog jong. Toen de wedstrijd tegen Kaapverdië dichterbij kwam bleek dat ik al ee n paar keer had getraind met de basis zonder het zelf echt in de gaten te hebben. Dinsdagavond zei de trainer zelf tegen me dat ik zou starten en gaf me mee dat ik moest spelen zoals ik tegen Senegal was ingevallen. Daarbij moest ik proberen nog agressiever te spelen, harder te zijn en dat te combineren met het spel zoals ik dat vanuit Nederland gewend ben.

Tegen Kaapverdië speelde ik weer verdedigende middenvelder, maar aan die wedstrijd heb ik een dubbel gevoel overgehouden. Ik vond ons als team een beetje slordig al was ik over mijn eigen spel nog best tevreden. Het team van Kaapverdië vond ik niet echt sterk. Misschien lag het ook wel aan het karakter van de wedstrijd dat wij wat gespannen waren. Angola en Kapverdië liggen dicht bij elkaar en lijken qua landen op elkaar. Het is een soort derby.
In de voorbereiding had de trainer hier veel aandacht aan besteed en er ook veel statistieken bijgehaald. Die waren vaak in het voordeel van Kaapverdië. We hadden echt met 4-1 of 5-1 moeten winnen, maar ook al was het op papier een vriendschappelijk duel, in de afronding speelde wedstrijdspanning ons wellicht toch parten.
Een tijd lang heb ik onderdeel uitgemaakt van de selectie van het Oranje Beloftenteam, maar nu niet meer. Ook toen wilde de Angolese bond me al graag bij de selectie hebben. Ik heb lang getwijfeld en dat ik nu niet meer echt in beeld ben bij Oranje heeft deze keuze wel gemakkelijker gemaakt. Het voelt een beetje vreemd want ik ben nog nooit in Angola geweest. De wens om erheen te gaan heb ik al heel lang, maar telkens komt het er niet van of ga ik met vrienden op vakantie. Dan kom je niet snel in Angola terecht. In januari 2010 staat de Afrika Cup op het programma en die wordt gehouden in Angola. De trainer zei dat de selectie zoals die nu in Portugal was, voor een groot deel ook de selectie is die hij voor de Afrika Cup voor ogen heeft. Ik hoop natuurlijk van harte dat ik daar bij ben. Dit was namelijk prachtig om mee te maken en smaakt zeker naar meer!’
Bron: NEC-Nijmegen.nl