Het is 5 november 2012 en NEC bericht op de clubwebsite dat doelman Kalle Johnsson per 1 januari 2013 het team komt versterken. Een veelgehoorde vraag: ‘Wat moet NEC met vijf keepers?’ De Nijmeegse ploeg had met Babos, Sinouh, Smits en Roos immers al genoeg doelmannen om het eerste en tweede elftal te vullen. NEC volgde Johnsson al een lange periode en omdat de Zweed transfervrij was, kon NEC hem gratis oppikken bij Halmstad BK: een ‘buitenkansje’. In potentie zou de Zweed de vervanger van de inmiddels 38-jarige Gabor Babos kunnen zijn. ForzaNEC.nl zocht de goedlachse Johnsson op om meer over hem te weten te komen.
Johnsson groeide op in Ränneslöv, een klein dorpje in het zuiden van Zweden. Hij begon met voetballen bij de plaatselijke voetbalclub, toen nog als middenvelder. “Op een dag ging ik met mijn oudere broer voetballen op een veld in de buurt en hij zei dat ik in het doel moest gaan staan, omdat hij graag wilde schieten. Vanaf toen begon ik het leuk te vinden om te keepen.” Aan zijn broer heeft hij niet alleen zijn keeperscarrière te danken, maar ook zijn vriendin. Johnsson begint te stralen als een dolverliefde jongen. “Because it is a funny story, ik ken haar omdat mijn broer een relatie heeft met haar zus. Ze komt als we terugkomen van trainingskamp over en wil hier de taal leren om zo makkelijker aan werk te kunnen komen. Ook hoopt ze hier weer te gaan volleyballen, zoals ze in Zweden deed.”
Toen de kleine Johnsson dertien jaar was, speelde hij met zijn team tegen Halmstad op een 5 tegen 5 indoortoernooi. “Na afloop hoorde ik dat Halmstad geïnteresseerd was en een paar dagen later kreeg ik een brief met een uitnodiging voor een keeperstraining.” Op jonge leeftijd merkten Johnsson en zijn familie al snel wat de nadelen waren van het voetballeven. “Vanaf Ränneslöv is het 40 kilometer rijden naar Halmstad dus moesten mijn ouders vaak eerder weg op hun werk, omdat ze mij weg moesten brengen. Ze vonden het echter geen probleem, zolang ik het naar mijn zin had vonden zij het goed.” Met een oudere zus en een oudere broer is Johnsson de jongste in het gezin. “We zijn een hechte familie, dus we hebben nooit echt ruzie onder elkaar. Nu ik in Nijmegen woon, probeer ik zoveel mogelijk contact met ze te houden.”
Debuut en doorbraak
Bij Halmstad begon Johnsson in de jeugd. Toen hij achttien was, kreeg hij een profcontract en ondertussen trainde hij ook al mee met het eerste elftal. In 2009 maakte Johnsson als reservedoelman zijn debuut voor Halmstadt. Na zijn debuut keepte hij in totaal elf duels in de seizoenen 2009 en 2010. In het seizoen 2011 brak hij echt door. Aanvankelijk werd de Spaanse doelman Nauzet Pérez gehaald als eerste keus. De Spanjaard presteerde echter niet naar behoren en kon zich tevens niet aanpassen aan het leven in Zweden. Pérez vertrok na zeven wedstrijden gespeeld te hebben en dit bood kansen voor Johnsson, die naar voren werd geschoven als eerste keeper. 

Johnsson speelde 24 duels in 2011 en deed de nodige ervaring op in de Allsvenskan, het hoogste niveau in het Zweedse voetbal. Voor de Zweed was het persoonlijk dus een goed seizoen, maar met zijn club ging het beduidend slechter; Halmstad degradeerde naar de Superettan en moest zich in 2012 terug zien te knokken naar het hoogste niveau. In het nieuwe seizoen was Johnsson wel definitief eerste keeper van Halmstad. “In het afgelopen jaar was ik eerste doelman en miste ik geen enkele wedstrijd. Tevens promoveerden we dus het was voor mij een mooie afsluiting bij Halmstad.” Van de 32 wedstrijden waarin Johnsson het afgelopen jaar startte, hield hij in twaalf duels zijn doel schoon.
Manchester City
Op 18-jarige leeftijd trainde Johnsson een week mee met de Engelse grootmacht Manchester City. Via Jonas Wirmola, assistent-trainer bij Halmstad en tevens de zaakwaarnemer van Johnsson, kwam de doelman bij City terecht. “Hij heeft contacten in Engeland en de trainers bij City vroegen of hij goede keepers kende om een week mee te laten trainen. Toen liet hij mijn naam vallen.” Johnsson was er dus niet om een contract in de wacht te slepen. “Het was een hele grote stap om ineens bij City te trainen. De trainingen waren veel zwaarder dan ik gewend was.” In die tijd trainde Johnsson mee met Joe Hart, inmiddels de eerste keeper van zowel City als het Engelse nationale elftal. “Hij was erg aardig tegen me en hij probeerde me van alles te leren. Ik kreeg ook keepershandschoenen met zijn handtekening erop. Vanaf toen zie ik hem wel als een soort van voorbeeld, ook omdat we als type keeper op elkaar lijken.”
Internationale ervaring
Ook op internationaal niveau is Johnsson actief. Allereerst speelde hij enkele wedstrijden voor Zweden onder 19. In 2009 maakte hij zijn debuut voor Jong Zweden en al snel werkte hij zich op tot eerste doelman van het team. In 2011 won hij met 3-0 van Jong Oranje. In de wedstrijd kreeg ex-NEC’er Bram Nuytinck een rode kaart. Bij Jong Zweden speelde Johnsson met spelers als John Guidetti (ex-Feyenoord), Mattias Johansson (AZ), Samuel Armenteros (Heracles Almelo) en Oscar Hiljemark (PSV). Ondanks de slechte prestaties van Halmstad werd Johnsson in januari 2012 opgeroepen voor Zweedse nationale team.
Tegen Bahrein zat hij nog op de bank, maar in de wedstrijd tegen Qatar viel hij na de rust in. Zo maakte hij zijn debuut voor het nationale team. “Ik vind het een eer om voor het nationale team uit te komen, of het nou Jong Zweden is of ‘het grote’ Zweden. Je vertegenwoordigt je land op internationaal niveau. Inmiddels ben ik te oud voor Jong Zweden, dus mijn doel is om eerste keeper te worden bij het nationale elftal van Zweden. Er is natuurlijk veel concurrentie van bijvoorbeeld Pär Hansson, Andreas Isakkson, Johan Dahlin en misschien ook van Kristoffer Nordfeldt, die het bij SC Heerenveen goed doet.”

Overgang naar NEC
In november 2012 werd bekend dat Johnsson transfervrij van Halmstad naar NEC zou gaan. “In de zomer hoorde ik al dat NEC mogelijk interesse zou hebben, maar dat was toen nog niet concreet. Later in het seizoen werd het serieus en kwam NEC naar Zweden om met mij te praten. Omdat ik de club transfervrij kon verlaten was het al snel rond tussen mij en NEC. Na acht jaar bij Halmstad te hebben gespeeld, was ik toe aan iets nieuws. Ik had meteen een goed gevoel bij NEC. Ik heb er heel veel zin in en ik denk dat ik hier veel kan leren.” Johnsson weet ook al welke wedstrijden extra belangrijk zijn bij zijn nieuwe club. “Ik heb gehoord over de wedstrijden tegen Vitesse, daar ben ik wel benieuwd naar. Ik heb er nog nooit een meegemaakt.”
Het grote idool van Johnsson is de Italiaanse doelman van Juventus, Gianluigi Buffon. “Hij blijft altijd rustig in de goal, een erg betrouwbare keeper. Juventus vind ik ook een mooi team in het algemeen. Toevallig zijn we ook op dezelfde datum jarig.” Op de training maakte Johnsson al kennis met de Gabor Babos, de ervaren eerste doelman van NEC. “Ik heb Gabor nog niet veel zien spelen, maar op de training lijkt hij erg kalm en stabiel.” Ook wijzen de reporters hem, na een korte anekdote, op een gelijkenis met de nestor van NEC. Waar Gabor Babos zich na de overwinning op aartsrivaal Vitesse zich in de gracht liet afzakken om de tribunes te bestijgen, houdt ‘Kalle’ ook wel van interactie met het publiek. “Vorig jaar ben ik begonnen na elke thuiswedstrijd een lied aan te heffen met de supporters als we gewonnen hadden. Ik hou wel van die wisselwerking!” 
Naar eigen zeggen is Johnsson echter geen goede zanger, maar als keeper heeft Johnsson wél  sterke punten. “Ik heb goede reflexen en bij een-tegen-een situaties zit het ook goed. Omdat ik tot mijn veertiende als middenvelder speelde kan ik ook redelijk meevoetballen. Ik wil mij vooral nog verbeteren bij voorzetten vanaf de flank.” Het sprak Johnsson ook aan dat NEC haar huiswerk goed had gedaan. In één van de eerste gesprekken met de club wist Wilfried Brookhuis exact de goede kanten, maar ook ontwikkelpunten van de jonge keeper te duiden. “Zijn verhaal klopte met wat ik zelf ook vond, een teken dat ze me een lange tijd nauwkeurig hadden gevolgd.”
Buiten het voetbal gaat Johnsson graag vissen. “Misschien pak ik dat hier wel weer op. In Zweden deed ik aan yoga met mijn vriendin. Ik speel ook graag op mijn Playstation, just taking it easy.” Geconfronteerd met zijn afkomst en muzieksmaak, begint de jonge goalie te glimmen. “The Swedish House Mafia is insane, ik was bij één van hun afscheidsconcerten in Stockholm, wat een feest was dat!” Net als elke voetballer heeft ook Johnsson zijn dromen en ambities. “Mijn droom is om ooit in de Premier League te spelen.” Als hij een favoriete club moet noemen, is dat eenvoudig. “Manchester United, voordat ik keeper werd was David Beckham mijn idool. Maar natuurlijk wil ik eerst een basisplaats bij NEC veroveren!”