Waar zijn ploeggenoten als verzopen katten de kleedkamer opzoeken na afloop van de thuiswedstrijd tegen FC Utrecht, staat Leroy George al vlot fris gewassen in de catacomben van De Goffert. De gelegenheidsspits werd na ruim een uur spelen afgelost door Rick ten Voorde en oogt ontevreden. “Ja, het is niet echt mijn positie maar ik heb er alles aan gedaan om er het beste van te maken”, zegt George, die de geschorste Bjorn Vleminckx verving als aanvalsleider. “Normaal ben ik vleugelaanvaller maar gelukkig kon ik vandaag toch nog veel rouleren met Chatelle, dat hadden we ook zo afgesproken. Voor herhaling vatbaar? De volgende keer kan Rick ten Voorde daar misschien wel spelen, dat is een echte spits.”
George is zichtbaar teleurgesteld. Een goedgemutste Utrecht-trainer Ton du Chatinier draagt vervolgens ook niet direct bij aan een fijne gemoedstoestand bij George. “Was je moe, jongen”, vraagt de trainer grinnikend in het voorbij gaan, doelend op de vroege wissel van de aanvaller. George lacht maar wat. Laat hem maar lekker zijn acties langs de lijn maken.