Na wekenlang gekeken te hebben naar talloze herhalingen van soaps, realityshows en kookprogramma’s rolt het balletje weer! Een zomerstop zonder voetbal lijkt altijd nog langer te duren dan dat het haar van Van Rijswijk lang was. Hij heeft zijn lange manen overigens al lang overgegeven aan een gebruiksvoorwerp en een voetbalbeweging die hij zelf niet machtig was: de schaar.
Maar dat terzijde. Het balletje rolt weer en hoe! Werden we tegen Feyenoord nog van de eerste punten afgehouden door een ouderwets “tikkie terug Jaap”, tegen Heerenveen zette Lodeweges zijn woorden tegenover deze website nog wat kracht bij. “Als ik de groep zie, de bereidheid en welwillendheid dan denk ik ook dat we ook veel hele leuke wedstrijden gaan spelen. Het zou geweldig zijn als de supporters vierkant achter deze jongens gaan staan want dan zijn ze echt in staat tot hele mooie dingen.” Vermoedelijk luisteren de spelers prima naar de rustige Dwight want een beter visitekaartje konden de spelers niet afgeven.
Gabor Babos pakte als aanvoerder en passant zijn eerste gele prent maar commandeerde zijn achterhoede als een generaal zijn troepen. Wellenberg, Van Eijden en Zomer blijken de stugge verdedigers waarop NEC hoopte en El-Akchaoui voetbalde toekomstig Nederlands international Roy Beerens richting de schaduw. Hij bekroonde zijn optreden met een rake vrije trap. Hopelijk betekent dit niet dat hij de rest van het seizoen weer ALLE ballen op goal gaat schieten.
Ook op het middenveld lijkt er een soort magische chemie te ontstaan. Davids die minder ballen inlevert dan dat hij er afpakt is voor NEC van levensbelang. Bij het debuut van Nummer Acht resulteerde de lofzang op “de neef van” in zijn eerste officiële profdoelpunt, een uitwerking die deze columnist vaker hoopt te hebben. Met Lasse Schöne en de belangrijk gemaakte Arek Radomski lijkt NEC aan creativiteit te hebben gewonnen. Met respectievelijk één en twee assists blijkt dit middenveld het kloppende hart van NEC.
Met de door Lodeweges aangebrachte balans laat hij niet alleen zijn middenveld goed voetballen maar vooral de voorwaartsen excellereren. El Kabir lijkt aangestoken door de werklust van topaankoop Vleminckx. Hij lijkt totaal niet meer op de motivatieloze jongeling die vorig jaar nog werd teruggezet naar Jong NEC. Vleminckx behoeft verder ook geen toelichting. Een speler mét ongelooflijke mentale ruggengraat en torinstinct, meer beschrijving was er kennelijk niet nodig voor de Nijmeegse scouts om bij de blonde Belg uit te komen.
Nummer Acht is echter nog het meest in zijn nopjes met de nieuwe rechtsbuiten. Zijn achternaam zou zomaar een nieuwe antilopesoort uit Burundi kunnen zijn, alleen is deze jongen afkomstig uit Zweden met Kosovaarse roots. Met het moyenne van een topspits (13 uit 14) werd hij toch niet groots gepresteerd. Het betreft namelijk slechts goals in de Zweedse Eerste Divisie was de lezing.
De rustige Scandinavische mentaliteit gepaard met de bravoure van de Balkan lijkt de laatste jaren echter een garantie voor succes. Erton Fejzullahu, speciaal voor de commentatoren van Eredivisie Live en de NOS die deze naam nog veel uit gaan spreken: Erwton Veejzoelahoe. Want deze jong heeft niet alleen een mooie naam, hij gaat ook een echte naam worden in Nederland. Zoveel technische bagage wordt zelden vertoond op de Nederlandse velden, laat staan in Nijmegen. Hier een balletje achter het standbeen, daar een schaar, gevolgd door een no-look pass die ook nog eens aankomt. Tegen Heerenveen was hij niet alleen onberekenbaar en snel zoals de meeste buitenspelers maar ook doeltreffend en opofferingsgezind. In Nijmegen speelt het komende jaar een ware attractie die nog menig back zwetend zal laten wakker worden het komende jaar na weer een succesvolle passeerbeweging. Erton, laat ons genieten. Ook al wordt het maar een jaar!