In de laatste jaren hebben er een hoop spelers bij NEC gespeeld die veel voor de club hebben betekend. Er staan nog steeds twee van dat soort veteranen onder contract bij de club. We hebben het natuurlijk over Jeffrey Leiwakabessy en Dennis Gentenaar.  Zowel ‘Leiwa’ als Gentenaar kwamen jarenlang uit voor de club waar ze doorbraken en keerden deze zomer terug bij NEC. ForzaNEC.nl zocht het duo op en haalde herinneringen met ze op, maar er was ook oog voor de toekomst.
NEC-cultuur en ‘de twaalfde man’
Gentenaar en Leiwakabessy hebben vertrouwen in het seizoen, ondanks de lage positie op de ranglijst. “Ik was in het begin wel sceptisch na zo’n dramatische start”, vertelt Gentenaar. “Maar nu gaat het steeds beter en daar putten we vertrouwen uit. Ik denk dat het wel goed gaat komen met NEC.” Op de vraag hoe je de NEC-cultuur kunt omschrijven, kijken beide heren elkaar aan. “Een warm gevoel, een familiegevoel. Niet puur zakelijk. Dat hoort bij NEC”, zegt Leiwakabessy. “Zo moet het ook zijn, zo schep je een omgeving die vertrouwd aanvoelt”, valt Gentenaar hem bij.
In de thuiswedstrijd tegen sc Heerenveen (2-1) was het in de laatste minuten nog even spannend. Het publiek hielp de ploeg door de slotfase heen. “Dat was prachtig”, zegt Gentenaar. “We hadden in de wedstrijden daarvoor vaak de punten weggegeven in de laatste minuten. Toen de 2-1 van Heerenveen viel, kreeg het publiek het gevoel van ‘dat gaat vandaag niet gebeuren’.” Leiwakabessy was blij met de spreekwoordelijke twaalfde man op de tribune. “Het gaf ons extra energie om die laatste minuten door te komen. Dat was net wat we nodig hadden.”
Tevreden terugkijken
Beide heren kijken met een goed gevoel terug op hun carrière tot nu toe. “Ik heb alles met het volle verstand gedaan”, vertelt Gentenaar. “Ik heb leuke tijden beleefd en overal leuke mensen leren kennen.” Ook Leiwakabessy denkt er zo over. “Ik ben tevreden over mijn carrière. Ik heb bepaalde keuzes gemaakt en daar heb ik geen spijt van.” Leiwakabessy verliet NEC in 2006 voor Alemannia Aachen. Na zijn tweede jaar besloot hij een ander avontuur aan te gaan omdat de kans op speeltijd in Duitsland klein was.

Uiteindelijk kwam het Cypriotische Anorthosis Famagusta op zijn pad. De linksback en zijn vrouw moesten nog wel overtuigd worden van de stap. “Mijn vrouw was op dat moment zwanger. Ik doe alles in overleg met haar en ik wilde er wel zeker van zijn dat ik bij de geboorte van ons kind kon zijn. Dat vind ik belangrijker dan voetbal. Het moest dan wel daar gebeuren. In Nederland weet je dat dat gewoon kan, maar Cyprus ken je niet en het is geen vertrouwde omgeving. De club had geregeld dat de bevalling in een privékliniek plaats zou vinden. Toen waren we overtuigd.” Veel mensen zullen niet veel van het voetbal op Cyprus af weten. Volgens Leiwakabessy was het bij Anorthosis goed geregeld.  “Het ligt er wel aan bij welke club je zit. De club waar ik zat, is een van de topclubs daar, dus daar was het zeker professioneel geregeld.”
‘Held van Nijmegen’
Na drie en een half jaar was Leiwakabessy toe aan een terugkeer naar Nederland. Die kwam er mede dankzij Gentenaar, die toen actief was voor VVV-Venlo. “Toen ik op Cyprus was, belde Dennis mij op om te vragen of ik interesse had in een terugkeer naar Nederland. Ik had het met mijn gezin een beetje gehad met het eiland en mijn kinderen kwamen op een leeftijd dat ze naar school zouden gaan. We hadden het liefst dat zij in Nederland naar school zouden gaan. Het telefoontje van Dennis kwam eigenlijk als geroepen.” Leiwakabessy verkaste naar VVV-Venlo en verbleef er anderhalf jaar. Afgelopen zomer spoorde Gentenaar Leiwakabessy ook aan om terug te keren bij NEC. Aanvankelijk hield de linksback alleen zijn conditie op peil, maar later wist hij een contract te verdienen. Dit duurde mede dankzij het vertrek van Carlos Aalbers en de komst van Edo Ophof langer dan verwacht. “Dennis is gewoon de held van Nijmegen”, lacht Leiwakabessy.
Gentenaar vertrok in 2005 bij NEC, een jaar eerder dan collega Leiwakabessy. “Ik zou na dat seizoen sowieso vertrekken voor iets anders. Toen kwam Dortmund. Daar heb ik een mooi jaar gehad.” Het bleef maar bij één jaar, omdat Ajax al vroeg om te hoek kwam kijken. “Ik kon na het seizoen bijtekenen, maar Ajax wilde mij ook hebben en dat leek me wel wat. Ik had goede gesprekken met de club en toen ben ik naar Ajax gegaan.” In Amsterdam diende Gentenaar het driejarige contract uit. Hij fungeerde als reservekeeper, maar kreeg mede dankzij blessures toch enkele wedstrijden achter zijn naam. In de zomer van 2009 maakte hij de overstap naar VVV-Venlo, waar hij tevens drie jaar bleef. Na een jaar bij eerstedivisionist Almere City FC keerde hij terug op het oude nest in Nijmegen.

Hoogtepunten
Beide spelers hebben al een lange carrière achter de rug. Toch weten ze enkele hoogtepunten op te noemen. “Mijn debuut bij NEC en het behalen van Europees voetbal bij NEC zijn wel hoogtepunten uit mijn carrière. Ook het Champions League-avontuur met Famagusta was een erg mooie ervaring”, zegt Leiwakabessy, die het met de Cypriotische club wist te schoppen tot de poulefase van het miljoenenbal, waarbij de club Werden Bremen, Panathinaikos en Inter Milaan trof. Uiteindelijk werd de ploeg laatste in de poule met één overwinning, drie remises en twee nederlagen. Thuis tegen Inter werd er met 3-3 gelijkgespeeld. Gentenaar speelde in zijn tijd bij Dortmund mee in het uitduel tegen Bayern München, dat eindigde in 3-3. “De wedstrijden bij Dortmund waren sowieso heel mooi om mee te maken. Vooral de derby tegen Schalke was een mooie ervaring. Zo’n sfeer maak je niet vaak mee. Ook mijn eerste periode bij NEC was prachtig qua sfeer. Het behalen van Europees voetbal hier was wel een hoogtepunt.”
Na hun carrière zouden beide spelers graag actief willen blijven in de voetballerij. “Bijvoorbeeld als trainer bij de jeugd, dat lijkt me leuk”, vertelt Leiwakabessy. “Maar het is altijd afwachten hoe dat gaat lopen.” ‘Leiwa’ is tegenwoordig al actief als trainer. “Ik train nu het team van mijn zoontje, de kaboutertjes, en ik merk wel dat ik het leuk vind om dat te doen”, zegt Leiwakabessy. “En ze staan dik bovenaan”, lacht Gentenaar, die zelf wellicht ook als trainer actief wil zijn na zijn carrière. “Misschien als keeperstrainer, ik zie wel hoe het loopt.”
Bij NEC kan Gentenaar met zijn ervaring de jonge doelman Kalle Johnsson dingen bijbrengen en hem begeleiden. Hij ziet dat de Zweed meer vertrouwen krijgt en stappen begint te maken. “In het begin had hij het moeilijk, maar als het team niet loopt, is het moeilijk om daar als keeper je draai te vinden. Nu het wat beter gaat, zie je ook dat hij meer vertrouwen krijgt. Hij kan nog genoeg leren, maar hij heeft zeker de potentie om een hele goede keeper te worden.”
Toen Gentenaar en Leiwakabessy niet bij NEC actief waren, speelden ze met hun clubs wel eens in het Goffertstadion. Dat blijft een gevoel van thuiskomen. “Het voelt alsof je een thuiswedstrijd speelt, terwijl je eigenlijk uit speelt”, zegt Gentenaar, die ooit als Ajax-doelman op bezoek in Nijmegen geëerd werd door de NEC-fans met een enorm spandoek. In de rust van de thuiswedstrijd tegen sc Heerenveen werd bekend dat Gentenaar was verkozen tot één van de helden uit de jaren ’00. Clubmannen krijgen erkenning in Nijmegen.