Ik ga al zo’n 52 jaar naar NEC en wat er nu aan de gang is heb ik nog nooit mee gemaakt. Totale desinteresse van volk en stad voor onze club. Geen knokkende supporters, geen journalisten die de club ontleden, geen ex-spelers die opstaan. Totale berusting. Niet één bestuurslid, speler, trainer, sponsor, investeerder of wat dan ook trekt het boetekleed aan voor het wanbeleid en het creëren van een zeer broze toekomst.

Ik kan heel veel redenen opnoemen waarom. Ik kan ze allemaal aanwijzen, stuk voor stuk. Ook de vroegere beleidsbepalers hebben hier schuld aan.  Ik zoek liever oplossingen, maar daar zijn er niet zo veel van. Ik zie er eigenlijk maar twee: een volledige overname van een eigenaar die schoon schip maakt of de stekker eruit trekken. Meer mogelijkheden zie ik niet. Of die eigenaar nou Boekhoorn, een Chinees, Arabier of Rus is, maakt mij niet zo veel uit. De stekker eruit trekken zou ook kunnen. Zijn we van heel veel ellende af en kan het stadion gebruikt worden als botanische tuin voor onze knuffelaars in de stad. Een enkeling zal op social media gaan huilen, maar dat is na een maand ook voorbij.

Bij de uitvaart van Henk Cornelissen proefde ik wel een enorm familiegevoel. Alleen denk ik dat de gemiddelde leeftijd van deze familie aan de hoge kant zit. Maar wat is de definitie van een echte NEC’er? Wat is en wie is eigenlijk NEC? Voor velen is dat de afdeling betaald voetbal, voor een ander is het aloude 119-jarige SC NEC het echte NEC. Voor een ander zijn beide voor hen NEC.

Ik denk dat er diverse NEC’ers zijn. Ik zal ze proberen te rangschikken. Zelf ben ik opgegroeid in de tijd dat NEC gewoon nog één club was, twee velden op de Goffert had en vijf keer zoveel elftallen had als nu. Ik heb er gevoetbald, was ballenjongen, was er trainer, was leider, zat in het jeugdbestuur, maakte het clubblad, heb de oud-profs opgericht, heb gescout, liedjes gemaakt en gezongen, was er sponsor, mijn zoons hebben er gespeeld of spelen er nog. Ik voel me een echte NEC’er. Meer dan dit kan volgens mij niet.

Dan heb je nog de supporters die het oude stadion hebben mee gemaakt en dus ook de oude tijden van het ontstaan van de East Side, maar ook het nieuwe stadion. Deze jongens lopen allemaal tegen de 60 en hebben niet meer de kracht om op te komen voor hun club. Ook door het schrikbewind van de KNVB en de club (lees: stadionverboden). Ze gaan naar de wedstrijd (of nog niet eens meer), daarna gelaten naar de kroeg en ze roepen ‘ze zoeken het maar uit’.

Dan heb je de groep supporters die het oude stadion niet hebben mee gemaakt, alleen de bvo kennen en totaal niks afweten van de geschiedenis van de club. Ik kan me daar weleens boos overmaken, maar dat is eigenlijk niet eerlijk. Dat heet, denk ik, een generatiekloof.

En dan heb je nog de allerjongste supporters die bijna allemaal in vak 080 zitten. Maken veel herrie en hebben een totaal andere kijk op de club. Ook dat is een generatie te ver voor mij. Maar één ding hebben we allemaal gemeen: de liefde voor de club. Hoewel ik wel merk dat door uitsterving en het wanbeleid die liefde steeds meer over gaat.

Ik vind mijzelf een rasechte supporter omdat ik in de eerste categorie thuishoor en daar begint het af te brokkelen. De Sportclub NEC staat op omvallen en is alleen nog maar te redden door een fusie aan te gaan en te verdwijnen op de Goffert. Ik roep dat al weken en niemand, maar dan ook niemand die zich daar druk om maakt.

De Sportclub bestaat 119 jaar. Niet de bvo, niet de investeerders, niet de trainers, niet de beleidsbepalers, etc… Natuurlijk hebben ze dat aan zichzelf te wijten. Voorzitters die over de rug van de Sportclub zich in het pluche willen wurmen, zelfs door hun enige inkomstenbron te verkwanselen. Zogenaamde trainers die dachten dat ze via de amateurs jeugd konden opleiden en als ze in hun ogen niet goed genoeg waren, de spelers gewoon wegsturen. Jongens van tien jaar die niet goed genoeg zijn wegsturen… Hun droom. Niet in acht nemend dat die jongens ook een goede supporter, vrijwilliger, of leider zouden kunnen worden en toch iets voor de club kunnen betekenen.

Dat soort mensen loopt nog steeds rond bij de club. Omhoog geslijmd naar hogere posities. Dan zijn er mensen binnen de bvo die zich schuilhouden en niet de verantwoording nemen voor de problemen in de basis en die basis is de Sportclub. Ach, niemand die zich druk maakt. Negende in de Eerste Divisie met een vooruitzicht op nog minder. Heel stiekem hoop ik dat de stekker eruit getrokken wordt. Niemand maakt zich nog druk om de 119-jarige. Alleen deze echte NEC’er, een roepende in de woestijn?