Afgelopen dagen was bovenstaande titel geen krantenkop, noch een headliner op een van de toonaangevende voetbalwebsites. En dat is jammer. Want waar er twee vechten, hebben er twee schuld. Maar als er sprake is van een succesvol huwelijk zijn daar ongetwijfeld ook meer partijen bij betrokken dan alleen de man des huizes.

Een succesvol huwelijk is er, in ieder geval aan het tussenresultaat te zien. NEC is de verrassing van de Eredivisie en bivakkeert na het kampioenschap in de Jupiler League op een keurige zevende plaats. Achterstand op ‘titelkandidaat’ Feyenoord is slechts vier punten en directe degradatie is zowel in theorie als in de praktijk, we schrijven acht wedstrijden voor het einde, onmogelijk.

En toch is het onrustig in Nijmegen. Waar Havana aan de Waal een plek zou moeten zijn waar een zacht lentezonnetje schijnt over de gezichten van fors besnorde mannen lurkend aan een grote sigaar en luisterend naar Guantanamera, lijkt het meer alsof een stel vechtjassen opgehitst zijn door grote hoeveelheden rum.

Ondanks dat NEC, in de persoon van Bart van Ingen, probeert de vuile was binnen te houden, sijpelde het ene na het andere incident naar buiten: de afgeketste transfer van Christian Santos welke voor alle partijen gunstig was geweest, het niet opstellen van de topscorer en de nationale consternatie rondom deze situatie. Iedereen had een mening en Faber koos eieren voor zijn geld. Als initiator en voorstander van de bankverwijzing/mogelijke verkoop van Santos had Faber onderschat dat ook een club als NEC nationale aandacht krijgt bij bijzondere beslissingen.

Om zijn carrière geen dolksteek te geven, toonde hij nadat voetbalminnend Nederland over deze beslissing heen viel dat hij ballen had. De Duits-Venezolaanse goalgetter keerde terug in de basis en Faber stapte uit het Technisch Hart. Faber koos hiermee voor zichzelf en niet voor het clubbelang. Het was ineens niet meer de beslissing van Faber, maar die van het Technisch Hart.

Dat hij zelf onderdeel uitmaakte van dit gremium, initiator was van deze beslissing en er dus ook achter stond, liet hij buiten beschouwing. Dat dit Technisch Hart (met dank aan de bijzondere constructie met Futuralis) Faber een uitstekende selectie had verschaft, werd ook vergeten door de coach. Ook Ernest Faber is een voetbaltrainer en voetbaltrainers zijn grotendeels afhankelijk van het beschikbare materiaal, uitzonderingen daargelaten.

Faber heeft niet kunnen laten zien dat hij een uitzondering is. Dan moet je op lange termijn laten zien bovengemiddeld te kunnen presteren met beperkte middelen en toegevoegde waarde leveren aan een betaald voetbalorganisatie. Beiden heeft Faber niet gedaan. Faber kiest voor de makkelijke weg, waar NEC ervoor kiest om op alternatieve en wellicht moeilijkere wijze haar doelstellingen te behalen. Met een extern adviesbureau, met een Technisch Hart en met beperkte middelen. De conservatieve voetbalwereld kijkt met argusogen toe, maar ondertussen zijn de prestaties uitstekend. Die prestaties staan met keuzes, beleid en visie, niet met een beginnend Eredivisie-trainer.