Voor Mattijs Branderhorst was er geen basisplaats in het verloren duel tegen AZ (0-3). Toch kreeg de publiekslieveling een waardig afscheid van het overgebleven deel van het publiek, dat massaal zijn naam scandeerde toen de doelman naar voren werd geroepen door algemeen directeur Wilco van Schaik. Na afloop spraken we met Branderhorst, die aangaf dat NEC in 4,5 jaar tijd wel echt zijn club is geworden. “Het afscheid voelt nog heel onwerkelijk.”

Dat Branderhorst afscheid neemt is zijn eigen keuze. De 29-jarige Tielenaar beschikt over een aflopend contract, maar NEC deed hem een voorstel voor een langere verbintenis. Branderhorst heeft dat aanbod naast zich neergelegd en eigenlijk nooit beantwoord. Waarom? “Omdat ik van mening ben dat je zelf verantwoordelijkheid moet pakken voor je eigen carrière. Ik vind dat ik, met mijn kwaliteiten en leeftijd, moet spelen.” En dat vooruitzicht is er in Nijmegen bepaald niet. “Met Jasper Cillessen voor me, die nog een contract voor twee jaar heeft, is er onvoldoende perspectief.”

Kleine verschillen

Het afgelopen jaar wil Branderhorst daarmee niet afserveren als een teleurstellend jaar. “Al was dat echt wel de eerste gedachte toen Jasper naar Nijmegen kwam. Maar ik heb toen heel snel de knop omgezet en ben mezelf gaan meten met een van de beste keepers van Nederland. Wat de verschillen zijn? Het verschil is niet heel groot. Cillessen is positioneel ontzettend sterk. Ik denk dat hij dingen die heel moeilijk kunnen zijn er makkelijk uit laat zien. Dat is de kunst van het keepersvak. Kijk maar naar Alisson Becker of Thibaut Courtois.”

Branderhorst vindt zichzelf bepaald niet veel minder dan Cillessen. “Want er zijn ook onderdelen van ons vak waarin ik mezelf minimaal gelijkwaardig vond, of soms zelf beter. Ik had mezelf voor dit seizoen voorgenomen om beter te worden én een stabiele keeper te zijn. Dat heb ik door de situatie zoals die is niet helemaal kunnen testen, maar ik kan van mezelf zeggen dat ik een betere keeper ben geworden.”

Keuze

En dus zou Branderhorst van waarde kunnen zijn voor NEC. “Ik heb de trainer eigenlijk door het hele seizoen heen laten zien dat, mocht het nodig zijn, ik er klaar voor was. Ondanks weinig wedstrijdritme stond ik er altijd als het moest.” Dat liet de keeper trainer Rogier Meijer ook weten twee weken terug, toen Cillessen een aantal keer op rij gruwelijk in de fout ging.

Tussen de wedstrijden tegen SC Heerenveen en FC Twente sprak Branderhorst zijn trainer aan. “Ik heb toen gezegd dat ik het idee had dat het team mij kon gebruiken, dat ik er nog ben en hij er gebruik van kon maken. Ik vond naar mezelf toe dat ik dat moest doen, verantwoordelijk nemen voor mezelf en het team. Ik dacht dat ik iets kon brengen. Uiteindelijk was het aan de trainer om een keuze te maken. Je hebt vandaag op het veld zelf kunnen zien wat de keuze is geworden.”

De supporters waren allesbehalve eensgezind. Een groot deel leek vooral Cillessen te waarderen, maar er werd ook wel degelijk geroepen om een keeperswissel. “Ik vond het ongemakkelijk dat de fans mijn naam scandeerden. Dat was niet netjes richting Jasper, die dat niet verdient gezien zijn status. Het was pijnlijk om te zien dat hij zulke grote fouten maakte. Ik had het liever anders gezien. Want het zegt ook iets over de tweede doelman als die ondanks de mindere prestaties van de eerste doelman niet wordt opgesteld. Maar Jasper heeft over het algemeen een uitstekend seizoen achter de rug.”

Afscheidswedstrijd?

Branderhorst kan tijdens het interview nog maar moeilijk bevatten dat dit waarschijnlijk (een van) zijn laatste is in dienst van NEC. Het afscheid is dan ook nog niet helemaal definitief. Volgende week speelt NEC nog een uitwedstrijd tegen Fortuna Sittard. “Ik ben benieuwd of de trainer mij een afscheid binnen de lijnen gunt. We hebben een goede band, dus ik verwacht dat hij naar mij toe komt. De bal ligt bij hem.”

De trainer zelf had er zondag nog niet over nagedacht, maar zal dat ongetwijfeld gaan doen, zo gaf hij aan. Door de nederlaag is NEC in ieder geval uitgespeeld en zijn er amper nog sportieve belangen om voor te spelen.

Foto’s: Rob Koppers en Orange Pictures