Het is donderdag, de dag na het herstel. NEC heeft de avond ervoor de nare smaak van de kansloze nederlaag tegen Heracles weggespeeld met een heel behoorlijke wedstrijd tegen FC Utrecht. Man of the Match Björn Vleminckx wordt in de Gaanderij in het Goffertstadion gecomplimenteerd door een fan. "Goed gespeeld gisteren, Björn," klinkt het verheugd. Een ingetogen ‘dank u, dank u’ is de bescheiden reactie van de blonde spits. De 23-jarige Belg heeft snel zijn plekje gevonden in het Nijmeegse en zich ontpopt tot publiekslieveling. "Ik speel geen rolletje."
Vanaf dag nummer één voelt Vleminckx zich op zijn gemak in Nijmegen. "Ik werd fantastisch opgevangen door met name Bas Sibum, Patrick Pothuizen en Gabor Babos," vertelt hij terwijl hij uitkijkt over het natte gras van De Goffert. "Die jongens boden me direct alle hulp als ik met een probleem zat. NEC is een heel leuke club, echt een familievereniging. Ik heb dan ook niet voor niets voor vier jaar getekend."
Over zijn eerste maanden bij de club is hij redelijk tevreden. "Tegen Heracles was het heel erg slecht maar al met al hebben we op dit moment het juiste aantal punten, denk ik. De ambitie is natuurlijk Europees voetbal halen en ook in de beker willen we het heel goed doen. Op welke manier we die doelen bereiken kan me eigenlijk niet zoveel schelen."

Mentaliteit
Dat laatste zegt veel over de uitgesproken winnaarsmentaliteit van Vleminckx. "Het hoeft niet altijd op de mooiste wijze, soms moet het op een lelijke manier. Ik speel wedstrijden met het hart en dan deel je nog wel eens uit," zegt hij met een lachje. "Je speelt wedstrijden niet alleen met je voeten, maar ook met je hoofd."
Met dit laatste doelt de spits onder meer op de wedstrijd tegen Heerenveen, waar hij doorlopend in de clinch lag met zijn directe tegenstanders Michel Breuer en Michael Dingsdag. "Voetbal is nu eenmaal een contactsport en het uitdagen en intimideren hoort er gewoon bij." Met geklaag van tegenstanders na een wedstrijd, kan Vleminckx dan ook niet zoveel. "Ik ben een heel gewone jongen maar op het veld gaat er een knopje om. Dan is het uitdelen en incasseren. Soms moet dat maar op die lelijke manier gaan. Na de wedstrijd ben ik met iedereen echter even goede vrienden en drinken we, als het aan mij ligt, een biertje samen."
Eerlijkheid
Deze ontspanning, na wedstrijden en trainingen, is belangrijk voor Vleminckx. "Er wordt hard getraind dus dan is rust pakken wel zo lekker. Dan ga ik liever thuis op de bank rusten dan dat ik nog de mensen opzoek." Veel heeft de Belg dan ook nog niet gezien van Nijmegen. "Met mijn moeder en vriendin ben ik aan de Waalkade geweest waar we heerlijk rustig hebben gegeten, maar verder ben ik veel in mijn huis in Kranenburg."
Na wedstrijden blijft Vleminckx wél graag nog even. "Dan drink ik liever hier nog een paar biertjes dan dat ik dat thuis alleen doe." Zijn eerlijkheid siert de jonge aanvaller. "Mensen mogen gerust weten dat ik daarvan geniet. Ik ga hier niet zeggen dat ik niets drink, ik speel geen rolletje. Dat is smerig en niet respectvol naar de fans."
Die openheid is er ook als de wedstrijd tegen Vitesse ter sprake komt. Na afloop van de wedstrijd, die op de valreep een punt opleverde voor NEC, maakte Vleminckx zich onsterfelijk door een aantal Arnhemse supporters te moonen vanuit de spelersbus. "De spanning van zo’n derby kende ik al wel van mijn tijd in België, als we tegen Lierse speelden. Deze keer riepen er na de wedstrijd wat mensen dingen over mijn familie en ja, dan laat je ze even een rode kont zien," glimlacht hij voldaan. "Maar eigenlijk had ik dat niet moeten doen, ik moet er boven staan."
Ondanks het onverwachte punt baalde Vleminckx van het gelijke spel. "Het is gewoon heel vervelend dat we 2-0 achterkomen, anders hadden we nog een beter resultaat neer kunnen zetten. Maar een punt bij Vitesse is ook wel mooi. Dat zijn de moeilijkste wedstrijden, samen met die tegen de toppers Ajax, AZ en PSV. Daar kijk ik wel naar uit."
Scoren
Als spits onderkent Vleminckx het belang van doelpunten maken. "Maar het is niet zo dat ik het heel belangrijk vind. Een mooie assist is me even lief. Ik heb ook mijn waarde voor de ploeg wanneer ik, zoals in de wedstrijd tegen FC Utrecht, de bal terugleg op Erton waaruit de 1-1 valt. Waardevol ben ik sowieso als ik een goede wedstrijd speel. Ik kan wel minder hard gaan werken waardoor ik dan misschien wat scherper voor de goal ben maar dan krijg je weer het verwijt dat je niet genoeg werkt. Dan is het ook niet goed."
Al met al is Vleminckx tevreden over zijn rol binnen het team. "Ik heb nu twee goals gemaakt in de competitie en ook twee in het bekertoernooi. Natuurlijk word je als spits afgerekend op je doelpunten maar uiteindelijk wil ik, net als iedereen, gewoon zoveel mogelijk rendement hebben voor de ploeg en in het klassement zo hoog mogelijk eindigen."

Toekomst
Vleminckx’ gretigheid blijkt uit alles wat hij zegt. Hij wil bij NEC dan ook elke dag beter worden. In deze ambitie paste de uitnodiging voor het Belgische nationale elftal, die hij in augustus ontving, dan ook prima. "Dat is toch allemaal net een niveau hoger. Jammer dat ik in en tegen Tsjechië op de tribune zat maar je kan op de trainingen ook veel leren."
Zijn kennismaking met de Belgische ploeg was voor Vleminckx een aangename. "Je krijgt schriftelijk een uitnodiging en later wordt er ook nog naar de club gebeld. Dan krijg je te horen wanneer je moet komen en waar je moet zijn. Het merendeel van de jongens kende ik wel. Gil Swerts en Jelle van Damme kende ik al wel van mijn tijd in Mechelen. En ook doelman Stijn Stijnen van Club Brugge. Tja, België. Het kan eigenlijk alleen maar beter gaan, hè."
Vleminckx hoopt daar zelf een bijdrage aan te leveren maar hoge verwachtingen van een carrière bij de Rode Duivels heeft hij voorlopig nog niet. "Voor België spelen was een aangename beloning voor de manier waarop ik nu speel. Ik kan alleen maar heel erg mijn best doen en hopen dat ik door de nieuwe bondscoach Dick Advocaat ook geselecteerd word. Veel weet ik nog niet veel van hem maar het is niet voor niets dat zijn vorige club Zenit Sint-Petersburg zo goed gepresteerd heeft."
Vleminckx richt zich dus voorlopig vooral op NEC waar hij perfect op zijn plek lijkt. Wat verlegen reageert hij op de constatering dat de supporters hem nu al in de armen gesloten hebben. "Ja, ik ben gewoon mezelf en doe gewoon zo goed mogelijk mijn best. Als de supporters dat ook doen dan gaat het allemaal goed. Als het op de tribunes een hel is, is het dat ook op het veld."