Zondag verspeelde NEC de allerlaatste kans om aanspraak te maken op promotie naar de eredivisie. Ondanks de ruime overwinning op FC Emmen kwam NEC over het hele seizoen tekort om aanspraak te maken op een stap naar het hoogste niveau.

Onervaren hoofdtrainer
Met de komst van Remco Oversier en Wilco van Schaik was het legioen verdeeld. Veel NEC-supporters toonden geloof in de nieuwe directie, maar een groot deel van de vaste NEC-volgers was sceptisch. Oversier zou te licht zijn om het technische beleid van de Nijmegenaren goed te bepalen. Daarbij speelde de leeftijd van Oversier een rol, maar ook zijn netwerk zou te mager zijn om een bvo van het kaliber van NEC naar een hoger plan te trekken. De komst van Pepijn Lijnders bevestigde dat beeld direct. De onervaren hoofdtrainer, met een mooie staat als assistent van dienst bij grote internationale clubs, zou bij lange na niet geschikt zijn om van NEC weer een eenheid te maken.

Vrije val
Enthousiasme kon de trainer niet worden ontzegd. Met een gedrevenheid, die deed denken aan de hoogtijdagen van Peter Hyballa, begon Lijnders aan de tweede helft van het seizoen. Oversier (of Van Schaik zoals sommigen beweren) toverde de jonge oefenmeester uit de hoge hoed en stuurde hem direct mee op trainingskamp. Adrie Bogers, de wat kleurloze assistent die de ondankbare taak had om hoofdtrainer te worden toen het Oversier niet lukte een passende oefenmeester te vinden, deed een stapje terug en maakte plaats voor de Limburger. Bogers wist met onooglijk voetbal in de winterstop wel een tweede plek te behalen in de Jupiler League, net achter Fortuna Sittard. Met de komst van Lijnders raakte NEC echter in een vrije val en wist sinds zijn komst slecht 37 punten te behalen. Het leek erop dat Bogers beter doorhad wat hij met zijn selectie kon bereiken dan Lijnders.

Scorend vermogen
Tijdens het afgelopen seizoen klonk de roep om Futuralis steeds harder in de Goffert. Het bureau, dat verantwoordelijk was voor de selectie van het gepromoveerde elftal van 2015, zorgde weliswaar voor een weinig herkenbare selectie, maar leidde wel de promotie in. Oversier wist met zijn technisch beleid wel te voldoen aan de wens een ‘Nederlands’ team de wei in de sturen, maar haalde overwegend matige spelers die het niveau Jupiler League amper haalden. Bovendien stond hij het toe dat Larsson, Sleegers, Buwalda en Smits de Goffert uit wandelden, waarmee hij een deel van het scorende vermogen van de eerste seizoenshelft uit handen gaf.

Fanatieke aanhang
Het optreden van Lijnders in de media en richting supporters benaderde het wanhopige. Stamelend stond hij de pers te woord, nam de vaste aanhang van de club op de korrel en waande zich onaantastbaar, daar waar zijn resultaten uitblijven. En niet alleen Lijnders onderschatte de rol van de Nijmeegse aanhang, ook technisch directeur Remco Oversier liet zich in de perskamer luidkeels ontvallen dat hij wel klaar was met de fanatieke aanhang. De selectie had het ook helemaal gehad met de supporters. Guus Joppen zei dat ze ‘het recht niet hadden’ om het fluiten en na een verloren wedstrijd negeerde de gehele selectie het vak 080, tijdens het traditionele rondje door het stadion.

Nulpunt
Terug naar het begin van dramatische seizoen. De degradatie zorgde voor een leegloop op alle burelen van NEC. Het vertrek van Bart van Ingen was onvermijdelijk en ook Ton van Galen als voorzitter van de Raad van Commissarissen moest het veld ruimen. De situatie die overbleef was een stuurloze organisatie, waarbij Leonard Ariens opstond als de redder in nood. Ariens maakte keuzes in de tijd dat bij NEC niemand keuzes maakte. Uiteindelijk maakte hij de verkeerde keuzes, door met name Remco Oversier naar voren te schuiven. Een vertrek van Oversier ligt niet voor de hand, zijn contract is alleen te ontbinden als een geldschieter die kosten op zich wil nemen. Dat scenario is onrealistisch, de goodwill bij die mogendheid binnen de club is inmiddels ook tot een nulpunt gedaald. Dat Lijnders’ positie onhoudbaar is, snapt iedereen.

Dna
Aan het begin van dramajaar van NEC kwam een club mensen bij elkaar die met elkaar in gesprek gingen over het NEC-dna. Met mannen als Dennis Gentenaar, Henk Grim, Harold Bastiaans en Jean Knipping deed deze groep een advies aan de nieuwe directie over de toekomst van NEC. Het is te hopen voor Wilco van Schaik dat dat advies nog ergens bij hem in de la ligt. Misschien leest hij het nog een keer. Kan nooit kwaad.

foto: Rob Koppers