Het is begin augustus als geheel onverwacht NEC meldt dat technisch directeur Carlos Aalbers ‘ziek’ thuis zit. Edo Ophof neemt, aldus het persbericht van de club, de taken van Aalbers tijdelijk waar. Er volgt een tumultueuze periode, die eindigt met het definitieve vertrek van Aalbers.
Een terugblik op de laatste periode van Carlos Aalbers als technisch directeur.
Het gesprek met Carlos Aalbers vindt plaats vier dagen voor het thuisduel tegen Vitesse. "Ik weet niet of ik er al aan toe ben om naar het stadion te gaan", zegt Aalbers daarover. "Het ligt er een beetje aan hoe ik me dan voel." Anoniem een plekje vinden op de tribune is onmogelijk voor de scheidend technisch directeur. Aalbers neemt na bijna zeven jaar afscheid van de club, na een bewogen periode, waarin hij ziek thuis zat. Het zou voor het eerst sinds jaren zijn dat hij de beladen Gelderse derby niet vanuit het stadion meemaakt.
Terwijl we praten, wisselt zo nu en dan het perspectief. Van ‘we’ moeten winnen van Vitesse, tot ‘ze’ moeten nu verder met een nieuwe directeur. Aalbers moet nog duidelijk wennen aan zijn plek langs de zijlijn. "Ik ga nu een nieuwe tijd tegemoet, maar moet alles wat er is gebeurd wel degelijk een plekje geven, maar ik kom hier sterker uit."
Puur zakelijk verschil
Het verhaal van Aalbers is bekend. Op 5 augustus geeft zijn huisarts aan dat hij direct rust moet houden, omdat zijn gezondheid dat overduidelijk nodig heeft. De rest is geschiedenis: Edo Ophof treedt aan als technisch directeur a.i. en binnen afzienbare tijd wordt er een nieuwe hoofdtrainer aangesteld en wordt het team versterkt met drie nieuwe spelers.
De nieuwe trainer Anton Janssen is een persoonlijke vriend van Aalbers, die twee kennen elkaar al dertig jaar. Het verleden tussen Aalbers en Janssens nieuwe assistent Jack de Gier is wat minder harmonieus. In 2012 verlengde Aalbers het contract van Jack de Gier niet. Toch is de verhouding tussen beiden nog steeds prima, aldus Aalbers. "Ik heb nog steeds prima contact met Jack, ondanks dat we ooit een puur zakelijk verschil hadden." Aalbers wijst naar zijn telefoon. " Ik stuur hem nog een Whatsapp na de geboorte van zijn dochtertje en hij wenst me sterkte met mijn herstel."
Dezelfde kleur
Zakelijk gezien heeft Aalbers vorig jaar al met Ophof het beleid geformuleerd. Ron de Groot en Wilfried Brookhuis moeten de sportieve rode draad van de club bewaken. Daarnaast dient de hoofdtrainer met zijn assistent dit beleid van nieuwe impulsen te voorzien. Natuurlijk moeten zij ook zorgen voor het presteren binnen de club. Hierbij heeft de hoofdtrainer dus inspraak op de assistent. "Anton had Jack op zijn lijstje staan als assistent en Jack bleek beschikbaar én geïnteresseerd." Die keuze bleek dus snel gemaakt. Uiteindelijk kan Aalbers alleen maar blij zijn met het sportieve resultaat. "Dat heb ik ook gemeld aan Sije Visser en Ton van Gaalen", aldus Aalbers. In zes weken tijd is de trainer vervangen en zijn er drie spelers bijgekomen. "Want welke technisch directeur en trainer is er nou niet blij als je er drie spelers bij krijgt, die de bal naar dezelfde kleur kunnen spelen?"
Geen geld
Op sportief vlak is Aalbers tevreden, maar de wijze waarop dit resultaat tot stand kwam, heeft hem wel bevreemd.  "Het grote verschil was natuurlijk het geld. Tot het moment dat ik moest stoppen, was het beleid dat NEC eerst financieel gezond moest worden. In De Gelderlander van 8 augustus verklaart Edo Ophof: ‘het beleid van NEC is bekend. We opereren binnen strakke financiële kaders. Daaraan is nu niets veranderd’. Daar is dus in een maand tijd veel veranderd. "Natuurlijk moest er kwaliteit bijkomen, maar dat wisten we in juni ook al." Of dat kwam omdat Pastoor toen vertrokken was, weet Aalbers niet of kan hij niet zeggen. "Maar neem van mij aan dat iedere trainer goede spelers in zijn selectie wil hebben." Over zijn aandeel in de uiteindelijke versterking is Aalbers bescheiden. "Ik heb Vermijl en Stefanik in mei nog zien spelen, nadat Henk Grim het voorwerk had gedaan. Jantscher ken ik niet, maar je kunt zien dat hij kan voetballen. Nogmaals, sportief zijn dit aanwinsten voor NEC, maar daar hangt ook een prijskaartje aan."

Ziekmelding
NEC opent het seizoen met een uitwedstrijd tegen FC Groningen. Na de wedstrijd tegen Groningen voelde Aalbers zich moe. "Op maandagmorgen had ik echt het gevoel dat de energie weg was. De huisarts gaf vervolgens aan dat ik acuut moest stoppen." Aalbers heeft nog geprotesteerd, NEC was immers nog volop actief op de transfermarkt. De arts was echter duidelijk: "Hij zei tegen me, ‘als je nu niet stopt, loopt het verkeerd af’." De opmerking van Ton van Gaalen (voorzitter van de Raad van Commissarissen) ten overstaan van Omroep Gelderland was Aalbers dan ook tegen het zere been. Deze verklaarde dat Aalbers’ ziekmelding op 5 september (na het sluiten van de transfermarkt) een stuk handiger zou zijn geweest. "Het overkwam me op dat moment! Iemand kan toch ook niet weten of hij morgen ziek wordt of niet? Dat het geen gelukkig moment was, dat begrijp ik, alleen mijn lichaam gaf aan: tot hier en niet verder." Aalbers twijfelde niet: "Toen me dat werd verteld, was het ook net alsof mijn lichaam eraan toegaf."
Energie was op
Aalbers omschrijft het moment als emotioneel. Na jaren van keihard werken voor de club moest hij verstek laten gaan op een bijzonder lastig moment. "Da’s inderdaad niet niks, maar ik was gewoon hartstikke moe. Ik heb heel veel geslapen, maar ook direct gezegd dat ik beschikbaar was, als het nodig was. Het herstel kwam ook best snel en dat is ook door de bedrijfsarts op 27 augustus aan NEC gemeld. De energie was beperkt, het was een tijdelijke overbelasting. Geen burn-out. Anders was ik nooit zo snel weer op de been geweest." Dat Van Gaalen het wel zo benoemde, vindt Aalbers niet netjes. "Uiteindelijk is zo’n mededeling gewoon slecht voor mijn imago", zegt hij. "Ik moet ook verder en men moet wel een beeld van mij hebben dat ook écht klopt."
Daadkracht
Uiteraard komt ook de naam van Marcel Boekhoorn ter sprake. NEC’s suikeroom heeft veel geld geïnvesteerd in de club en zijn oordeel over Aalbers is zonneklaar. Aalbers heeft zes jaar uitstekend met Boekhoorn samengewerkt en prijst hem om zijn daadkracht. "’Jij bent de enige voetbalman waar ik ooit geld aan hebt verdiend’, zei hij vorige week tegen me." Hij lacht. De waardering streelt de bescheiden Aalbers. Ook vanuit de supportersgroep is de kritiek op zijn functioneren niet altijd mild geweest. Natuurlijk is er een groep die lovend is. Aalbers heeft in die tien jaar toch wel een luttele tien miljoen euro voor de club verdient. Het beeld dat Aalbers niet daadkrachtig genoeg was of veel miskopen deed, bestrijdt hij. "Je ziet wat je wilt zien, maar het gaat altijd om de feiten. Daan Bovenberg wordt er dan uitgelicht. Hij is in januari 2013 transfervrij gekomen. Vanaf diezelfde periode tot aan augustus 2013 zijn Kalle Johnsson, Victor Palsson, Tobias Haitz, Christoph Hemlein, Michael Higdon en Alireza Jahanbakhsh voor in totaal 300.000 euro gehaald. Je moet het hele plaatje willen zien. Ik weet ook wat er is betaald voor Stefanik en Jantscher. Bovendien: bij élke club in het betaalde voetbal zitten er spelers in de selectie die minder dan verwacht presteren. Over het totale aan- en verkoopbeleid moet je een technisch directeur beoordelen. Dat ik soms een nachtje slaap over een beslissing, zit in mijn aard. Ik vind dat niet slecht." Maar het is niet zo dat Aalbers geen beslissingen heeft durven te nemen. "Anders had ik natuurlijk nooit 1,8 miljoen euro voor Vleminckx neer durven leggen."

Imago
In een veel besproken column spreekt Ton Bennink vorig jaar uitgebreid over ‘bezieling’ binnen de club. Over beleving en ervaring, over je thuis voelen bij NEC. Tegelijkertijd verlaat de ene na de andere clubman de Nijmeegse velden. Ook Aalbers behoort tot de categorie NEC’ers in hart en nieren. "Kijk, ik heb door deze hele situatie een flinke tik op de neus gehad", verklaart Aalbers, "maar dit werkt niet in het voordeel van de rust en stabiliteit binnen de club. De afgelopen jaren zijn er te veel wisselingen geweest op allerlei vlakken. Dat is niet goed voor het imago van de club"
Waarden en normen
Langzaam gaat het gesprek in de richting van ‘het gesprek’. Nadat Aalbers van de huisarts en bedrijfsarts zijn werk weer mocht hervatten, was er op 16 september een overdrachtsgesprek met Sije Visser en Ton van Gaalen. Details over dat gesprek komen – uiteraard – niet naar buiten, maar duidelijk is dat Aalbers met gemengde gevoelens die avond naar huis toe rijdt. "Ik had geen lekker gevoel over dat gesprek", vertelt Aalbers, die dat gevoel ook direct weer bij Van Gaalen neerlegt. Van Gaalen reageert en plant een vervolggesprek voor de dinsdag daaropvolgend. Aalbers is echter verbaasd als hij ’s morgens De Gelderlander openslaat. "Ik lees dan een artikel dat mijn gevoel direct bevestigt." Daarnaast had ik al in de tijd dat ik thuis zat signalen opgepikt. Ik wil dan met mensen aan tafel, want het is hoor en wederhoor, maar dat gebeurde niet en dan trek ik mijn conclusies."
Pratend komen we tot de centrale vraag: ‘Op welke moment ontstond dat onoverkomelijke verschil van inzicht, waardoor Aalbers niet meer verder wilde.’ Aalbers zelf: "Ik voelde dat er normen en waarden overschreden zijn. Mijn normen en waarden! En dan kan het zijn dat ik over een half jaar een bord in de tuin moet zetten, maar dàt liever dan zo doorgaan. Bovendien is het niet in het belang van de club en ook niet voor mij. Ik ben altijd gezegd: ‘het team gaat boven het individu’." Er valt een stilte, maar Aalbers blijft correct en – zoals hij het zelf benoemt – "dicht bij mijn eigen normen en waarden."