In de aanloop naar de wedstrijd van volgende week tegen Vitesse op zondag 3 april wordt er teruggekeken op één van de meest memorabele wedstrijden die voor altijd in de geschiedenisboeken van NEC zal blijven staan. Speciaal voor één persoon was deze wedstrijd eentje om nooit meer te vergeten. Een terugblik op de wedstrijd en de seizoenen van ‘El Ak’ bij NEC.
Het is alweer een kleine tien jaar geleden dat deze wedstrijd werd gespeeld tussen NEC en Vitesse. Inmiddels is er in de tussentijd een hoop gebeurd. Zo is NEC een jaar afwezig geweest in de Eredivisie en was Vitesse daarvoor al overgenomen door de sjeik Merab Jordania.
Hij was in de editie tussen NEC en Vitesse op 22 oktober 2006 de gevierde man. De benutte penalty in blessuretijd zorgde voor een overweldigend geluid in de Goffert, het liet letterlijk de grondvesten trillen. Hij schoot de bal zuiver in de linkerhoek, doelman Wapenaar was op het verkeerde been gezet en dook de andere hoek in. Zijn naam stond voor eeuwig op de lijst met helden in de belangrijkste wedstrijd van het seizoen. Het publiek had een nieuwe kreet bedacht. Negentig plus drie is Youssef El Akchaoui!
De wedstrijd zelf was niet veel sprankelend geweest. Een aantal afstandsschoten waren nog het meest gevaarlijk. Totdat Edgar Barreto met een dribbel de zestienmeter in ging, en werd gevloerd door een sliding van Vitesse-verdediger Blondelle. Scheidsrechter Roelof Luinge kon niks anders doen dan een penalty geven in de blessuretijd van de tweede helft. Youssef El Akchaoui nam zijn verantwoordelijkheid en ging achter de bal staan. De rest is geschiedenis.
Hij werd transfervrij overgenomen van ADO Den Haag. Met rugnummer vijf speelde Youssef El Akchaoui vier seizoenen lang in de achterhoede van de Nijmegenaren. Het eerste jaar had hij nog concurrentie van Jeffrey Leiwakabessy, maar de drie jaren daarna was hij een vaste waarde in het elftal van Mario Been. Hij groeide uit tot een geliefde speler op de tribunes. Iedereen kan zijn hooghouden in de wedstrijd tegen Groningen nog wel herinneren op het einde van de wedstrijd, waar hij zijn directe tegenstander wat provoceerde door meerdere keren de bal hoog te houden.
‘El Ak’ maakte ook het jaar mee waarin NEC in de UEFA Cup actief was tegen onder andere Tottenham Hotspur, Udinese en HSV. In totaal speelde hij 106 wedstrijden voor NEC en scoorde daarin veertien keer. Veel van zijn doelpunten waren strafschoppen, twee keer in de wedstrijden tegen Vitesse. Maar wat te denken van zijn fenomenale uithaal van ruim vijfentwintig meter bij Heerenveen uit. De pegel belandde in de bovenhoek van het doel, waardoor NEC alsnog won met 2-3 bij de Friezen. Hij werd in 2008 de nieuwe aanvoerder na het wegvallen van Peter Wisgerhof. Hij ging altijd de strijd aan met zijn directe tegenstanders en kwam veelvuldig op aan de linkerkant van het veld.
Youssef El Akchaoui voetbalt inmiddels als linksachter bij tweedeklasser De Rotterdamse Leeuw. Zijn broer Driss is daar trainer. Verder richt hij zich op als spelersmakelaar in de voetbalwereld. In zijn eerste jaar als NEC-er was hij meteen van grote waarde voor het team. Hij scoorde dat seizoen slechts één keer, maar dan wel in de altijd beladen wedstrijd tegen Vitesse. De explosie van vreugde in de laatste minuut van de wedstrijd, het zijn van die momenten waar je als voetballer alleen maar van kan dromen. Youssef El Akchaoui waande zich op dat moment in een droom. De grote grijns op zijn gezicht was duidelijk zichtbaar voor de camera’s. Vitesse werd weer verslagen en NEC bleef op dat moment de nummer één van Gelderland.
Hopelijk kan het verleden zich herhalen en de grondvesten van de Goffert weer laten trillen, zoals dat een kleine tien jaar geleden het geval was door een linksachter met rugnummer vijf. Wie o wie zal de volgende heldenrol op zich nemen?
Foto: Rob Koppers