Het was een geweldig jaar 2008. Een jaar waarin de hoogtepunten zich aan elkaar regen als parels aan een roodzwartgroene parelketting. De play-offs de huldiging op de Goffertwei, de Europese zeges en het indrukwekkende slotakkoord in Hamburg (Dat laatste met name door de ruim vierduizend meegereisde NEC-fans). Het prachtige boek ‘Alles kwam goed!’ zal ons tot in lengte der jaren herinneren aan de hoogtijdagen van de Nijmegen Eendracht Combinatie. De verhalen zullen steeds sterker worden en de foto’s zullen steeds meer glans krijgen. Te meer ook omdat eenieder zich realiseert dat dit soort magische momenten de komende tijd niet zo snel meer zullen worden herbeleeft in de Goffert. Geen negatieve gedachte maar gewoon een realistische kijk op hoe we er op dit moment voor staan.

We hebben het ge-wel-dig gedaan. En met we bedoel ik niet alleen de selectie, ook niet alleen Mario Been maar iedereen die zich in heeft gezet voor de club. De supporters met hun indrukwekkende doeken, hun positieve steun en ook het bestuur met hun efficiënte en realistische beleid. Maar we zijn weer terug op aarde. We weten weer wat verliezen is. Kan ook bijna niet anders als je in een jaar tijd veel mensen kwijtraakt die gezicht aan de club hebben gegeven. Ik denk aan Brett Hollman, Jeremaine Lens, Jonas Olsson, Peter Wisgerhof en straks Mario Been Youssef El Akchaoui, Dani Fernandez en misschien zelf Lasse Schöne. Dan heb ik het nog niet eens over Schele Daan………

Europees voetbal zal de komende jaren niet in de Goffert te bewonderen zijn. Laten we eerlijk zijn, in de huidige vorm heeft NEC ook niets te zoeken in de play-offs. Zou een troosteloos slot worden van deze competitieronde (denk aan NAC vorig jaar). Moeten we niet willen. Het Been-effect is helaas onomkeerbaar hoe graag de spelers en trainer anders zou willen. Met het vertrek van de trainer verliest het team ook meteen het clubdoel uit het oog. Het Heilige vuur is weg. Eenieder gaat zich beraden op zijn eigen toekomst. Wil ik blijven, wil ik mee, wil ik iets anders? Niets menselijks is de spelers vreemd. Nee, Nijmegen zal zich deze zomer moeten herpakken. Niet ‘Alles komt goed’ maar ‘Alles wordt anders’ zal het motto worden. Een vernieuwde selectie met een nieuwe trainer zal aan de bak moeten om de club de mooie kleur te laten behouden. Kans is aanwezig dat we weer afglijden tot een modale middenmoter de komende jaren. Maar ik hoop dat we dan een kleurrijke, spraakmakende middenmoter zullen zijn. Ik hoop op nieuw elan. Spelers die NEC ook weer smoel geven en een kleurrijke trainer die op zijn eigen manier de zweep er overheen gooit. Bloed zweet en tranen. Laat a.u.b. de grijze muizen aan de Goffert voorbijkruipen. NEC staat op de kaart en moet daar vooral blijven staan.

En NEC–fan, wees zuinig op dat mooie boek. Symbool voor de geweldige periode die we achter de rug hebben. Leg het niet te ver weg want er zullen genoeg momenten komen waarop je je even wilt laven aan al die mooie historische momenten. Om je vervolgens weer te herpakken voor ons Eniecee in de hoop op nieuwe glorieuze tijden.

Jochem